مجله شبونه
متن غزل شماره 264 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
خیز و در کاسهٔ زر آبِ طَرَبناک انداز
پیشتر زان که شَوَد کاسهٔ سَر خاک‌انداز
عاقبت منزلِ ما وادیِ خاموشان است
حالیا غُلغُله در گنبدِ افلاک انداز
چشمِ آلوده‌نظر، از رخِ جانان دور است
بر رخِ او نظر از آینهٔ پاک انداز
به سرِ سبزِ تو ای سرو که گر خاک شَوَم
ناز از سَر بِنِه و سایه بر این خاک انداز
دلِ ما را که ز مارِ سرِ زلفِ تو بِخَست
از لبِ خود به شفاخانهٔ تریاک انداز
مُلکِ این مزرعه دانی که ثباتی ندهد
آتشی از جگرِ جام، در املاک انداز
غسل در اشک زدم کَاهلِ طریقت گویند
پاک شو اول و پس دیده بر آن پاک انداز
یا رب آن زاهدِ خودبین که به جز عیب ندید
دودِ آهیش در آیینهٔ اِدراک انداز
چون گُل از نَکهَتِ او جامه قبا کن حافظ
وین قبا در رَهِ آن قامتِ چالاک انداز
تفسیر فال
بسیار خُوب است که در این روزگار پرچالش، به انسان‌ها یادآوری کنیم که ناامیدی و غم‌انگیزی تنها ما را از مسیر موفقیت دور می‌کند. ناامیدی، مانند یک سایه سنگین بر احساسات ما نشسته و مانع از آن می‌شود که به روشنی و روشنی فکر کنیم. به جای اینکه وقت خود را صرف صحبت از مشکلات و غم‌ها کنیم، بهتر است که تلاش کنیم تا با کردار و عمل نیکو به سوی آینده‌ای روشن پیش برویم.برای دستیابی به موفقیت حقیقی، نخستین گام این است که اشک و آه را از خود دور کرده و بر روی چیزهایی تمرکز کنیم که واقعاً ارزشمندند. زندگی پر از لحظات موقتی است، پس چرا باید برای چیزهایی غصه بخوریم که گذرا هستند؟ دلتان وقتی می‌تواند آرامش پیدا کند و شفا یابد که سر بر آستان حق بگذارید و با یقین کامل در مسیر درست گام بردارید.بدبینی را همچون زنجیری سنگین بشکنید؛ این زنجیر نه تنها ذهن شما بلکه روح شما را نیز محدود می‌کند. دلتان را مانند آینه صیقل دهید تا نور امید در آن بتابد. با باز کردن دل خود به روی افکار مثبت و سازنده، میتوانید زمینه‌ی رشد فردی‌تان را فراهم کنید. لذا بیایید با همت بلند و نیت خیرخواهانه، راهی نو بسازیم برای دستیابی به موفقیت‌های پایدار و ارزشمند.
منبع: پارسی دی
