مجله شبونه
متن غزل شماره 27 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
در دیرِ مغان آمد، یارم قدحی در دست
مست از می و میخواران از نرگسِ مستش مست
در نعلِ سمندِ او شکلِ مهِ نو پیدا
وز قدِ بلندِ او بالایِ صنوبر، پست
آخر به چه گویم هست از خود خبرم، چون نیست
وز بَهرِ چه گویم نیست با وی نظرم، چون هست
شمعِ دلِ دمسازم، بنشست چو او برخاست
و افغان ز نظربازان، برخاست چو او بنشست
گر غالیه خوش بو شد، در گیسویِ او پیچید
ور وَسمه کمانکش گشت، در ابروی او پیوست
بازآی که بازآید عمرِ شدهٔ حافظ
هرچند که ناید باز، تیری که بِشُد از شست
تفسیر فال
از خواب غفلت بیدار شو و با نگاهی نو به زندگی، دوباره شروع کن. هیچگاه ناامید نباش، زیرا هر روز فرصتی جدید برای تغییر و پیشرفت است. دلت را با یاد خدا جلا بده؛ این یاد الهی چون چشمه‌ای زلال می‌باشد که می‌تواند روح تو را آکنده از آرامش کند و شیطان و وسوسه‌های او را از تو دور سازد.برخی کارها وجود دارد که می‌خواهی انجام بدهی، کارهایی که نه تنها ریشه در آرزوهای قلبی‌ات دارند بلکه نتیجه‌ای بسیار خوب و مثبتی نیز به همراه خواهند داشت. در این مسیر، لطف دیگران شامل حال تو خواهد شد؛ حمایت‌هایی که همچون بارانی نرم بر دشت وجودت می‌بارند و ابرهای تیره‌ی ناامیدی را از آسمان دلت کنار می‌زنند. به این ترتیب، روشنایی امید در دل تو پرتو افکند و راهی روشن به سوی آینده‌ای بهتر برایت فراهم آورد.
منبع: پارسی دی
