مجله شبونه
متن غزل شماره 348 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
دیده دریا کُنَم و صبر به صحرا فِکَنَم
وَاندر این کار دلِ خویش به دریا فِکَنَم
از دلِ تنگِ گنهکار برآرم آهی
کآتش اندر گُنَهِ آدم و حوا فکنم
مایهٔ خوشدلی آنجاست که دلدار آنجاست
میکنم جهد که خود را مگر آنجا فکنم
بِگُشا بندِ قَبا ای مَهِ خورشید کُلاه
تا چو زلفت سَرِ سودا زده در پا فکنم
خوردهام تیرِ فلک، باده بده تا سرمست
عُقده در بندِ کَمرتَرکشِ جوزا فکنم
جرعهٔ جام بر این تختِ روان افشانم
غُلغُلِ چنگ در این گنبدِ مینا فکنم
حافظا تکیه بر ایّام چو سهو است و خطا
من چرا عِشرتِ امروز به فردا فکنم
تفسیر فال
دل به دریا زدهاید و جرأت کردهاید تا با شجاعت به سمت تغییر حرکت کنید. برای جبران اشتباهات و کارهای گذشته، حاضرید هر اقدامی انجام دهید و این نشان از عزم راسخ شما دارد. زمانی که تمام تلاشهای خود را به کار ببندید و امور را ساماندهی کنید، وجدانتان آرامش خواهد یافت. مشکلات زندگی، مانند سنگینی بارهایی ناخواسته، باعث شدهاند تا سرتان به سنگ بخورد و درسهای سختی بیاموزید. اکنون زمان آن است که تصمیم قاطعانهای بگیرید؛ تصمیمی که نه تنها شما را به مقصودتان نزدیکتر کند بلکه دیگران را نیز شگفتزده سازد. حالا دیگر قادر هستید خوب و بد را با وضوح بیشتری تشخیص دهید و از تجربیات گذشتهتان بهره ببرید تا قدمهایی مؤثر در مسیر آینده بردارید.
منبع: پارسی دی
