مجله شبونه
متن غزل شماره 4 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
صبا! به لُطف، بگو، آن غزالِ رَعنا را،
که سَر به کوه و بیابان، تو داده‌ای ما را.
شِکرفُروش که عُمرَش دراز باد، چرا
تَفَقُّدی نَکُنَد، طوطیِ شِکرخا را؟
غرورِ حُسنت اجازَت مَگَر نداد، اِی گُل؟
که پُرسِشی نَکُنی، عَندَلیبِ شِیدا را.
به خُلق و لُطف تَوان کرد صیدِ اهلِ نَظَر؛
به بند و دام نَگیرَند، مرغِ دانا را.
نَدانَمَ ازْ چه سبب رنگِ آشنایی نیست،
سَهی‌قَدانِ سیَه‌‌چشمِ ماه‌سیما را.
چو با حبیب نِشینی و باده پِیمایی،
به یاد دار، مُحِبّانِ بادپیما را.
جُز این قَدَر نَتوان گفت در جَمالِ تو عیب؛
که وضع، مِهر و وفا نیست، رویِ زیبا را.
در آسمان، نه عجب، گَر به گفته‌یِ حافظ،
سُرودِ زُهره به رقص آوَرَد مَسیحا را.
تفسیر فال
به لطف و عنایت خداوند متعال و با تلاش و همت بلند شما، به آرزوی دیرین خود که سال‌ها در دل پرورش داده‌اید، خواهید رسید. این مسیر ممکن است پر از چالش‌ها و دشواری‌ها باشد، اما با ایمان به توانایی‌های خود و حمایت از یکدیگر، می‌توان بر این موانع غلبه کرد. غرور را کنار بگذارید و با دل باز پیشنهادات خود را مطرح کنید؛ زیرا بیان نظرات و ایده‌های شما می‌تواند دریچه‌ای به سمت نوآوری‌ها و راه‌حل‌های تازه فتح کند. در کارهای‌تان مشورت نمائید؛ مشاوره گرفتن از دیگران نه تنها می‌تواند به گسترش دیدگاه‌های شما کمک کند، بلکه موجب شکل‌گیری تصمیمات دقیق‌تر نیز خواهد شد. امیدتان را هرگز از دست ندهید؛ چرا که امید موتور محرکه موفقیت است. همچنین تکیه کردن بر ظواهر ممکن است فریبنده باشد، اما باید به عمق مسائل توجه کنید تا بتوانید حقیقت را دریابید. دست به دعا بردارید و همواره یادآور باشید که با توکل به حق تعالی، هر کار غیرممکن در نهایت ممکن خواهد شد. این اعتماد به نفس و ایمان می‌تواند همچون چراغی روشن در تاریکی مسیر زندگی‌تان باشد.
منبع: پارسی دی
