مجله شبونه
متن غزل شماره 53 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
منم که گوشهٔ میخانه خانقاهِ من است
دعایِ پیرِ مغان وردِ صبحگاهِ من است
گَرَم ترانهٔ چنگ صَبوح نیست چه باک
نوایِ من به سحر آهِ عذرخواهِ من است
ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله
گدایِ خاکِ درِ دوست، پادشاه من است
غرض ز مسجد و میخانه‌ام وصال شماست
جز این خیال ندارم خدا گواهِ من است
مگر به تیغ اجل خیمه بَرکَنَم ور نی
رمیدن از درِ دولت نه رسم و راهِ من است
از آن زمان که بر این آستان نهادم روی
فرازِ مسندِ خورشید، تکیه‌گاهِ من است
گناه اگر چه نبود اختیارِ ما حافظ
تو در طریقِ ادب باش، گو گناهِ من است
تفسیر فال
با یک عذرخواهی صمیمانه، می‌توانی به آرامش و دل‌خوشی دست یابی و ان‌شاالله از بند غم و اندوه رهایی خواهی یافت. خداوند بزرگوار از تو انتظار دارد که قدم‌هایی مثبت در این راستا برداری، و خود اوست که برکت و رحمت را به زندگی‌ات سرازیر خواهد کرد. پس روی به آستان حق بیاور، تا بتوانی به مقام عالی انسانی و روحانی دست پیدا کنی. نذری که کرده‌ای بیانگر عزم جدی‌ات در این مسیر است؛ اگر از این ورطه‌ی غم نجات یابی، تا دم مرگ بر راه راست باقی خواهی ماند و هرگز از اصول اخلاقی خود فاصله نخواهی گرفت. این تصمیم تو نشان‌دهنده اراده قوی‌ات برای تغییر زندگی‌ات است، پس با ایمان کامل پیش برو.
منبع: پارسی دی
