مجله شبونه
متن غزل شماره 337 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
چرا نه در پِیِ عزمِ دیارِ خود باشم
چرا نه خاکِ سرِ کویِ یارِ خود باشم
غمِ غریبی و غربت چو بر نمی‌تابم
به شهرِ خود رَوَم و شهریارِ خود باشم
ز مَحرمان سراپردهٔ وصال شَوَم
ز بندگانِ خداوندگارِ خود باشم
چو کار عمر نه پیداست باری آن اولی
که روزِ واقعه پیشِ نگارِ خود باشم
ز دستِ بختِ گران‌خواب و کارِ بی‌سامان
گَرَم بُوَد گِلِه‌ای، رازدارِ خود باشم
همیشه پیشهٔ من عاشقی و رندی بود
دگر بکوشم و مشغولِ کارِ خود باشم
بُوَد که لطفِ ازل رهنمون شود حافظ
وگرنه تا به ابد شرمسارِ خود باشم
تفسیر فال
از دست غریبی و بی کسی هیچ گله و شکایتی نداشته باش، چرا که این تصمیمی است که خودت به‌تنهایی اتخاذ کرده‌ای. همان‌طور که می‌دانیم، ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است؛ این جمله می‌تواند به ما یادآوری کند که در هر زمانی می‌توانیم تغییراتی اساسی در زندگی خود ایجاد کنیم. بنابراین، اگر احساس می‌کنی از مسیر درست خارج شده‌ای، اکنون زمان آن است که دوباره برگردی و به راهی که انتخاب کرده‌ای فکر کنی. حادثه‌ای در پیش است که امید را به دلت خواهد آورد و شما را از بی سامانی‌های موجود نجات خواهد داد. سعی کن راه راست را به عنوان پیشه‌ی اصلی خود برگزینی، زیرا این مسیری روشن و مطمئن برای پیشرفت شخصی و اجتماعی تو خواهد بود. بد نیست بدانید خداوند بار دیگر نیز به تو لطف کرده و فرصتی فراهم آورده تا از این دشواری‌ها عبور کنی.
منبع: پارسی دی
