کنون که می‌دمد از بوستان نسیمِ بهشت | غزل شماره 79 حافظ

متن غزل شماره 79 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

کنون که می‌دمد از بوستان نسیمِ بهشت
من و شرابِ فرح‌بخش و یارِ حورسرشت

گدا چرا نزند لافِ سلطنت امروز؟
که خیمه سایهٔ ابر است و بزمگه لبِ کِشت

چمن حکایتِ اردیبهشت می‌گوید
نه عاقل است که نسیه خرید و نقد بِهِشت

به می عمارتِ دل کن که این جهانِ خراب
بر آن سر است که از خاکِ ما بسازد خشت

وفا مجوی ز دشمن که پرتوی ندهد
چو شمع صومعه افروزی از چراغِ کنشت

مَکُن به نامه سیاهی مَلامَتِ منِ مست
که آگه است که تقدیر بر سرش چه نوشت؟

قدم دریغ مدار از جنازهٔ حافظ
که گرچه غرقِ گناه است می‌رود به بهشت

تفسیر فال

حال که اوضاع به تدریج در حال بهبود است، از تخریب و زیر سوال بردن این پیشرفت‌ها اجتناب کن. از آنجا که ممکن است در آینده پشیمان شوی و دریابی که چه فرصت‌های ارزشمندی را از دست داده‌ای، بهتر است با احتیاط عمل کنی. به هیچ وجه به دشمن دیرین خود اتکا نکن؛ چرا که او می‌تواند با حرکتی حساب شده بر پایه‌ی کینه‌توزی، پایه‌های موفقیتت را متزلزل کند و آسیب جدی به تو وارد آورد. هرچند ممکن است در حال حاضر وضعیت زندگی‌ات آشفته و بی‌نظم به نظر برسد، اما باید امیدوار باشی؛ زیرا شرایط سر و سامان خواهد گرفت و مشکلاتت یکی پس از دیگری حل خواهند شد. این تغییرات مثبت نیازمند صبر و تلاش هستند، اما حتماً نتیجه‌ی مطلوبی در پی خواهند داشت.

فال حافظ

منبع: پارسی دی