مجله شبونه
متن غزل شماره 461 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
کَتَبتُ قِصَّةَ شَوقی و مَدمَعی باکی
بیا که بی تو به جان آمدم ز غمناکی
بسا که گفته‌ام از شوق با دو دیده خود
أیا مَنازِلَ سَلمیٰ فَأینَ سَلماکِ؟
عجیب واقعه‌ای و غریب حادثه‌ای
أنَا اصْطَبَرتُ قَتیلاً و قاتِلی شاکی
که را رسد که کند عیب، دامن پاکت؟
که همچو قطره که بر برگ گل چکد پاکی
ز خاک پای تو داد آب، روی لاله و گل
چو کِلک صُنع رقم زد به آبی و خاکی
صبا عبیرفشان گشت ساقیا برخیز
و هاتِ شَمسَةَ کَرْمٍ مُطَیَّبٍ زاکی
دَعِ التَّکاسُلَ تَغْنَمْ فَقَد جَری مَثَلٌ
که زاد راهروان چستی است و چالاکی
اثر نماند ز من بی شمایلت آری
أرَی مَآثِرَ مَحیایَ مِن مُحَیّاکِ
ز وصف حسن تو حافظ چگونه نطق زند؟
که همچو صنع خدایی ورای ادراکی
تفسیر فال
تهمتی به شما زده‌اند که به زودی پرده از نیت‌های بدخواهان کنار خواهد رفت و حقیقت روشن خواهد شد. در این میان، حادثه‌ای بسیار عجیب و غیرمنتظره روی می‌دهد که نه‌تنها شرایط کنونی را دگرگون می‌کند، بلکه مسیر زندگی شما را به سمت اهدافی که در سر دارید هدایت می‌کند؛ البته به شرط آنکه با هوشیاری و فراست عمل کنید. شخصی مهم و تأثیرگذار به دیدارتان خواهد آمد، کسی که قادر است غم‌ها و نگرانی‌های شما را از دوش‌تان بردارد و نور امید را دوباره در زندگی‌تان روشن کند. این فرد ممکن است راهنمایی باشد که با کلامش روحیه‌تان را تقویت کند یا فرصتی جدید برای شروعی تازه فراهم آورد.
منبع: پارسی دی
