کُنون که بر کفِ گُل جامِ بادهٔ صاف است | غزل شماره 44 حافظ

متن غزل شماره 44 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

کُنون که بر کفِ گُل جامِ بادهٔ صاف است
به صدهزار زبان بلبلش در اوصاف است

بخواه دفترِ اشعار و راهِ صحرا گیر
چه وقتِ مدرسه و بحثِ کشفِ کَشّاف است؟

فقیهِ مدرسه دی مست بود و فَتوی داد
که مِی حرام ولی بِه ز مالِ اوقاف است

به دُرد و صاف تو را حُکم نیست خوش دَرکَش
که هر چه ساقیِ ما کرد عینِ اَلطاف است

بِبُر ز خَلق و چو عَنقا قیاسِ کار بگیر
که صیتِ گوشه‌نشینان ز قاف تا قاف است

حدیثِ مُدّعیان و خیالِ همکاران
همان حکایتِ زَردوز و بوریاباف است

خموش حافظ و این نکته‌های چون زر سرخ
نگاه‌دار که قَلّابِ شهر، صرّاف است

تفسیر فال

آنقدر در مسیر پیشرفت و تعالی تلاش خواهی کرد که نام نیکویت در محافل مختلف بر سر زبان‌ها می‌افتد و به عنوان الگویی برای دیگران شناخته می‌شوی. در زمینه علم و تحصیل همچنان با اشتیاق و سخت‌کوشی گام بردار، زیرا در این عرصه، هیچ‌کس را نمی‌توان با تو مقایسه کرد. هرچند که رسیدن به موفقیت آسان نیست، اما باید هوشیار باشی تا حسودان نتوانند زیر پای تو را خالی کنند و از موفقیت‌های تو جلوگیری نمایند. به یاد داشته باش که قدرت واقعی از ارتباط با خداوند سرچشمه می‌گیرد؛ بنابراین نمازهای خود را در وقت مقرر ادا کن تا او نیز با رحمت و یاری خود، مسیر تو را هموار سازد و برکت بیشتری به زندگی‌ات عطا کند.

کُنون که بر کفِ گُل جامِ بادهٔ صاف است | غزل شماره 44 حافظ

فال حافظ

منبع: پارسی دی

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *