کِلکِ مشکین تو روزی که ز ما یاد کند | غزل شماره 190 حافظ

متن غزل شماره 190 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

کِلکِ مشکین تو روزی که ز ما یاد کند
بِبَرَد اجرِ دو صد بنده که آزاد کند

قاصدِ منزلِ سِلمی که سلامت بادش
چه شود گر به سلامی دلِ ما شاد کند؟

امتحان کن که بَسی گنجِ مرادت بدهند
گر خرابی چو مرا، لطفِ تو آباد کند

یا رب اندر دلِ آن خسرو شیرین انداز
که به رحمت گذری بر سرِ فرهاد کند

شاه را بِهْ بُوَد از طاعتِ صدساله و زهد
قدرِ یک ساعته عمری که در او، داد کند

حالیا عشوهٔ نازِ تو ز بنیادم بُرد
تا دگرباره حکیمانه چه بنیاد کند

گوهرِ پاکِ تو از مِدْحَتِ ما مُستَغنیست
فکرِ مَشّاطِه چه با حُسنِ خداداد کند؟

ره نبردیم به مقصودِ خود اندر شیراز
خُرَّم آن روز که حافظ رَهِ بغداد کند

تفسیر فال

قاصدی خوش خبر به سمت شما می‌آید که با خود نویدبخش رسیدن به مراد و لطف یار را به ارمغان می‌آورد. شما مدت زمان طولانی را در انتظار این لحظه سپری کرده‌اید و با دل‌سوزی و خلوص نیت از خداوند بزرگ طلب حاجت کرده‌اید. اکنون، گوهری با ارزش و بی‌نظیر به شما عطا شده است؛ بنابراین، سعی کنید آن را با کمال دقت و زیبایی حفظ نمایید. این گوهر نه تنها نمادی از آرزوها و دعاهای شماست، بلکه باید نشان‌دهنده تلاش، صبر و ایمان شما نیز باشد. از آنچه که حالا دارید مراقبت کنید تا در سایه رحمت الهی همواره درخشان باقی بماند.

فال حافظ

منبع: پارسی دی