متن غزل شماره 118 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
آن کس که به دست، جام دارد
سلطانیِ جَم، مُدام دارد
آبی که خِضِر حیات از او یافت
در میکده جو، که جام دارد
سررشتهٔ جان، به جام بگذار
کـاین رشته از او نظام دارد
ما و می و زاهدان و تقوا
تا یار، سرِ کدام دارد
بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست
در دور، کسی که کام دارد
نرگس همه شیوههای مستی
از چشمِ خوشت به وام دارد
ذکرِ رخ و زلف تو دلم را
وردیست که صبح و شام دارد
بر سینهٔ ریشِ دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد
در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان
حُسنِ تو دو صد غلام دارد
تفسیر فال
هر کس که با امید و آرزو به در خانهی او بزند، به طور قطع ناامید و دل شکسته باز نخواهد گشت. چرا که درهای رحمت و مغفرت او هرگز به روی بندگانش بسته نیست. پس برای بازگشت به سلامتی و آرامش روحی، دست نیاز را به سوی او دراز کنید و از عمق وجود خویش از او طلب یاری نمایید. از او بخواهید که در ازای سلامتی، روح و جسم خویش را در راه راست و پر خیر خود صرف کنید تا بتوانید در زندگیتان تغییرات مثبت ایجاد کنید. خداوند بزرگ نیز با توجه به این حسن نیت شما، از خطاها و گناهان گذشتهتان خواهد گذشت و بر شما رحمت خواهد آورد. انشاالله که با این دعای خیر، زندگیتان پر از برکت شود.
منبع: پارسی دی