متن غزل شماره 41 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
اگر چه باده فَرَح بخش و باد گُلبیز است
به بانگِ چَنگ مخور مِی که مُحتَسِب تیز است
صُراحیای و حریفی گَرَت به چَنگ افتد
به عقل نوش که ایام فتنه انگیز است
در آستینِ مُرَقَع پیاله پنهان کن
که همچو چشمِ صُراحی زمانه خونریز است
به آبِ دیده بشوییم خِرقهها از می
که موسمِ وَرَع و روزگارِ پرهیز است
مجوی عیشِ خوش از دورِ باژگونِ سِپِهر
که صاف این سر خُم جمله دُردی آمیز است
سپهرِ بر شده پرویزنیست خون افشان
که ریزهاش سر کَسری و تاجِ پرویز است
عراق و فارس گرفتی به شعرِ خوش حافظ
بیا که نوبتِ بغداد و وقتِ تبریز است
تفسیر فال
زمانه با روی ناخوشایند خود به تو نمایان میشود و در این میان، از بسیاری از حقیقتها و واقعیتها پردهبرداری نمیکند. در این دوران پرآشوب، باید توجه داشته باشی که فتنهها و چالشهای پیشرو، نباید تو را دلسرد کند یا به انحطاط بکشاند. در حال حاضر، ممکن است احساس کنی که در مسیری نزولی قرار داری، مسیری که هر لحظه بر بار درد و رنجت میافزاید. اما بدان که برای نجات از این ورطه تاریک و دشوار، راههایی وجود دارد.به دعا دست یازیده و با خضوع قلبی به درگاه خداوند متعال روی بیاور. سعی کن نمازهای خود را سر وقت بخوانی؛ زیرا نماز نه تنها ابزاری برای ارتباط معنوی با خداوند است بلکه میتواند آرامش بخش روح و روان تو نیز باشد. همچنین، توسل به ائمه معصومین را فراموش نکن؛ آنها چراغهای هدایت هستند که میتوانند در سختترین لحظات زندگیات نور امید را فراهم آورند و تو را به سوی رهایی هدایت کنند.
منبع: پارسی دی