مجله شبونه
متن غزل شماره 434 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی
وان گه برو که رستی از نیستی و هستی
گر جان به تن ببینی مشغول کار او شو
هر قبله‌ای که بینی بهتر ز خودپرستی
با ضعف و ناتوانی همچون نسیم خوش باش
بیماری اندر این ره بهتر ز تندرستی
در مذهب طریقت خامی نشان کفر است
آری طریق دولت چالاکی است و چستی
تا فضل و عقل بینی بی‌معرفت نشینی
یک نکته‌ات بگویم خود را مبین که رستی
در آستان جانان از آسمان میندیش
کز اوج سربلندی افتی به خاک پستی
خار ار چه جان بکاهد گل عذر آن بخواهد
سهل است تلخی می در جنب ذوق مستی
صوفی پیاله پیما حافظ قرابه پرهیز
ای کوته آستینان تا کی درازدستی
تفسیر فال
غافل از عشق و محبت به اطرافیان شده‌اید، آنقدر در دنیای شخصی خود غرق گشته‌اید که قبله‌ی توجه شما خودپرستی و غرور شده است. در این وضعیت، تنها به خود می‌نگرید و از ارتباطات انسانی و احساسی با دیگران فاصله گرفته‌اید. نبود عشق در زندگی نه تنها به معنای دوری از خداوند متعال است، بلکه نشان‌دهنده‌ی بی‌معرفتی و سقوط روحی نیز می‌باشد. زیرا عشق، پیوند دهنده‌ی دل‌هاست و انسان را به سوی کمال سوق می‌دهد. اگر می‌خواهید حاجت‌هایتان برآورده شود و آرامش حقیقی را تجربه کنید، باید با نیت خالص توبه نمایید و تمام تلاش خود را برای پرورش محبت و عشق نسبت به دیگران صرف کنید. برقراری این ارتباطات عاطفی نه تنها به شما کمک خواهد کرد تا دنیای زیباتری بسازید، بلکه زمینه‌ای برای رشد معنوی شما نیز فراهم می‌آورد.
منبع: پارسی دی
