مجله شبونه
متن غزل شماره 410 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
ای قبای پادشاهی راست بر بالای تو
زینتِ تاج و نگین از گوهرِ والای تو
آفتاب فتح را هر دم طلوعی می‌دهد
از کلاهِ خسروی رخسارِ مه‌سیمایِ تو
جلوه‌گاهِ طایرِ اقبال باشد هر کجا
سایه اندازد همایِ چترِ گردون‌سایِ تو
از رسومِ شرع و حکمت با هزاران اختلاف
نکته‌ای هرگز نشد فوت از دلِ دانای تو
آب حیوانش ز منقارِ بلاغت می‌چکد
طوطیِ خوش‌لهجه یعنی کلک شکّرخای تو
گرچه خورشیدِ فلک چشم و چراغ عالم است
روشنایی‌بخشِ چشم اوست خاک پای تو
آن چه اسکندر طلب کرد و ندادش روزگار
جرعه‌ای بود از زلالِ جام جان‌افزای تو
عرضِ حاجت در حریم حضرتت محتاج نیست
راز کس مخفی نمانَد با فروغِ رایِ تو
خسروا پیرانه‌سر حافظ جوانی می‌کند
بر امیدِ عفوِ جان‌بخشِ گنه‌فرسایِ تو
تفسیر فال
شما لایق هر آنچه که در حال حاضر دارید و همچنین هر آنچه که در آینده به دست می‌آورید، هستید. آفتاب زندگی شما هیچ‌گاه غروب نخواهد کرد و همیشه نور و روشنی بر دل‌ها و روح‌های شما خواهد تابید. جوانی همواره در دستان شماست و شما فاتح سرنوشت خود هستید. همای سعادت با بال‌های بزرگ و پرتوان خود، دائماً در آسمان زندگی‌تان در حال پرواز است و برکت‌ها را به سرزمین وجودتان می‌آورد.شما بسیار دانا، زیرک و باهوش هستید؛ این ویژگی‌ها به شما این امکان را می‌دهد که در چالش‌ها به راحتی پیشرفت کنید و از فرصت‌هایی که فرارویتان قرار دارد، بهترین بهره را ببرید. زبان شیرین و جذاب شما نیز موجب شده است که دیگران به صحبت‌های شما توجه ویژه‌ای داشته باشند. چشم‌چراغ همه‌ی کسانی هستید که دوروبرتان هستند؛ فقط کافی است حاجتی طلب کنید تا آن درخواست بلافاصله مورد قبول واقع شود. این توانایی تأثیرگذاری بر دیگران نشان‌دهنده‌ی قدرت وجودی‌تان است.
منبع: پارسی دی
