بامدادان که ز خلوتگَهِ کاخِ اِبداع | غزل شماره 293 حافظ

متن غزل شماره 293 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

بامدادان که ز خلوتگَهِ کاخِ اِبداع
شمعِ خاور فِکَنَد بر همه اطراف شُعاع

بَرکَشَد آینه از جِیبِ افق چرخ و در آن
بنماید رخِ گیتی به هزاران انواع

در زوایایِ طَرَبخانهٔ جمشیدِ فلک
اَرغَنون ساز کُنَد زهره به آهنگِ سَماع

چنگ در غُلغُله آید که کجا شد منکر؟
جام در قَهقَهه آید که کجا شد مَنّاع؟

وضعِ دوران بنگر ساغرِ عِشرت بَر گیر
که به هر حالتی این است بِهینِ اوضاع

طُرِّهٔ شاهدِ دنیی همه بند است و فریب
عارفان بر سرِ این رشته نجویند نِزاع

عمرِ خسرو طلب ار نفعِ جهان می‌خواهی
که وجودیست عطابخشِ کریمِ نَفّاع

مَظهَرِ لطفِ ازل، روشنی چشمِ اَمَل
جامعِ علم و عمل جانِ جهان، شاه شجاع

تفسیر فال

اوضاع به این صورتی که هم اکنون شاهد آن هستیم، به‌طور دائم و ثابت باقی نخواهد ماند. فردای روشنی در افق انتظار ما را می‌کشد که نویدبخش امید و تحولات مثبت است. در این میان، بسیار مهم است که مراقب دنیای پر از نیرنگ و فریب اطراف خود باشی و با دقت از کنار آن‌ها بگذری. این دنیا ممکن است پر از چالش‌ها و ترفندهای مختلف باشد، اما باید به یاد داشته باشی که هر چه می‌خواهی، تنها باید از خداوند بخواهی؛ چراکه اوست که مظهر بی‌نظیر لطف و رحمت است، فاقد هرگونه حیله و فریبی. او توانایی دارد تا تو را به مقصد نهایی‌ات برساند، مقصدی که ممکن است فراتر از تصورات تو باشد. بنابراین با اعتماد به او گام بردار و بدان که راه‌هایی روشن در پیش رو خواهی داشت.

فال حافظ

منبع: پارسی دی