مجله شبونه
متن غزل شماره 481 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی
خون خوری گر طلب روزی ننهاده کنی
آخرالامر گل کوزه‌گران خواهی شد
حالیا فکر سبو کن که پر از باده کنی
گر از آن آدمیانی که بهشتت هوس است
عیش با آدمی‌یی چند پری‌زاده کنی
تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف
مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی
اجرها باشدت ای خسرو شیرین‌دهنان
گر نگاهی سوی فرهاد دل‌افتاده کنی
خاطرت کی رقم فیض پذیرد هیهات
مگر از نقش پراگنده ورق ساده کنی
کار خود گر به کرم بازگذاری حافظ
ای بسا عیش که با بخت خداداده کنی
ای صبا بندگی خواجه جلال‌الدین کن
که جهان پُر سمن و سوسنِ آزاده کنی
تفسیر فال
اگر می‌خواهید که غم و اندوه به سراغتان نیاید و از بار غم‌ها رهایی یابید، لازم است به این نکته مهم توجه داشته باشید که سرانجام، همه ما باید به دیار باقی برویم. بنابراین، بهتر است توشه‌ی راهتان را از اعمال نیکو و ثواب پر کنید. بدون زحمت و تلاش نمی‌توان به مقام‌های عالی دست یافت؛ باید با کوشش و جدیت در مسیر زندگی پیشرفت کنید. یقین داشته باشید که کارهای نیک شما بی‌پاسخ نمی‌ماند و در نهایت، نتیجه‌ی زحمات خود را خواهید دید. این پاداش نه تنها در دنیا بلکه در آخرت نیز نصیبتان خواهد شد و می‌تواند مایه‌ی تسلی خاطر شما باشد. پس همواره تلاش کنید تا با انجام کارهای خیر، زندگی خود را غنی‌تر کرده و از رنج‌های روحی فاصله بگیرید.
منبع: پارسی دی
