مجله شبونه
متن غزل شماره 77 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
بلبلی برگِ گُلی خوش رنگ در منقار داشت
و اندر آن برگ و نوا خوش نالههایِ زار داشت
گفتمش در عین وصل، این ناله و فریاد چیست؟
گفت ما را جلوهٔ معشوق در این کار داشت
یار اگر ننشست با ما نیست جای اعتراض
پادشاهی کامران بود، از گدایی عار داشت
در نمیگیرد نیاز و نازِ ما با حُسنِ دوست
خُرَّم آن کز نازنینان، بختِ برخوردار داشت
خیز تا بر کِلکِ آن نقاش، جان افشان کنیم
کـاین همه نقشِ عجب در گردشِ پرگار داشت
گر مریدِ راهِ عشقی فکرِ بدنامی مکن
شیخِ صنعان خرقه رهنِ خانهٔ خَمّار داشت
وقتِ آن شیرین قلندر خوش که در اَطوارِ سیر
ذکرِ تسبیحِ مَلَک در حلقهٔ زُنّار داشت
چشمِ حافظ زیرِ بامِ قصرِ آن حوری سرشت
شیوهٔ جَنّاتُ تَجری تَحتِهَا الاَنهار داشت
تفسیر فال
از اینکه اگر به پیروزی نرسی، ترس و اضطراب همواره بر تو سایه افکنده است و رنجی که تحمل میکنی، مانع از آن میشود که به هدف خود دست یابی. این واقعیت را باید بپذیری که بدون مواجهه با درد و مشقت، نمیتوانی به وصالی حقیقی دست یابی. اگر قرار باشد تنها در سایهی راحتی و بیدردی به موفقیت نائل شوی، آنگاه لذت واقعی این موفقیت برایت کمرنگ خواهد شد و معنای عمیق آن را نخواهی فهمید. در مسیر دستیابی به هر هدف معنادار، امکان از دست دادن مال، آبرو و حتی زمان نیز وجود دارد؛ زیرا چالشها و موانع جزئی جداییناپذیر از فرآیند رشد و پیشرفت هستند. بنابراین باید آگاهانه بپذیریم که رنج کشیدن بخشی طبیعی از سفر زندگی است که میتواند ما را قویتر کند و در نهایت ما را به خواستههایمان نزدیکتر سازد.
منبع: پارسی دی
