متن غزل شماره 66 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
بنال بلبل اگر با مَنَت سرِ یاریست
که ما دو عاشق زاریم و کارِ ما زاریست
در آن زمین که نسیمی وزد ز طُرِّهٔ دوست
چه جایِ دم زدنِ نافههای تاتاریست
بیار باده که رنگین کنیم جامهٔ زرق
که مستِ جامِ غروریم و نام هشیاریست
خیالِ زلفِ تو پختن نه کارِ هر خامیست
که زیرِ سلسله رفتن طریقِ عیّاریست
لطیفهایست نهانی که عشق از او خیزد
که نام آن نه لبِ لعل و خطِ زنگاریست
جمالِ شخص، نه چشم است و زلف و عارض و خال
هزار نکته در این کار و بارِ دلداریست
قلندرانِ حقیقت به نیم جو نخرند
قبایِ اطلس آن کس که از هنر عاریست
بر آستان تو مشکل توان رسید آری
عروج بر فلکِ سروری به دشواریست
سحر کرشمهٔ چشمت به خواب میدیدم
زهی مراتب خوابی که بِه ز بیداریست
دلش به ناله میازار و ختم کن حافظ
که رستگاریِ جاوید در کم آزاریست
تفسیر فال
خود را با زرق و برق دنیوی مشغول کردهای، اما بدان که تمامی این زیباییها و تجملات روزی به پایان خواهند رسید و در این مسیر ممکن است به اشتباه بیفتی. بنابراین، از اینکه همواره از پول سخن میگویی، خودداری کن؛ زیرا در نظر اهل ادب و معرفت، این نوع نگرش به شدت بیارزش خواهد بود. در حقیقت، اگر تو تنها به ثروت مادی توجه کنی و هنر و ادب را نادیده بگیری، نه تنها در جامعه اعتبار نخواهی یافت بلکه محبوبیت تو نیز کاهش خواهد یافت. بنابراین پیشنهاد میکنم که در راه کسب هنر و ادبیات نیز همانند تلاش برای بدست آوردن پول کوشش کنی. با افزایش دانش و مهارتهای خود در زمینههای فرهنگی و هنری، میتوانی پیشرفت بیشتری داشته باشی و در بین مردم محبوبتر شوی. آنگاه خواهی دید که ارزش واقعی انسانها نه به داراییهای مادیشان بلکه به تواناییهای فکری و هنریشان بستگی دارد.
منبع: پارسی دی