بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد | غزل شماره 113 حافظ

متن غزل شماره 113 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد
که تابِ من به جهان، طُرِّهٔ فلانی داد

دلم خزانهٔ اسرار بود و دستِ قضا
درش بِبَست و کلیدش به دل سِتانی داد

شکسته وار به درگاهت آمدم، که طبیب
به مومیاییِ لطفِ توام، نشانی داد

تنش درست و دلش شاد باد و خاطر خوش
که دست دادش و یاریِّ ناتوانی داد

برو معالجهٔ خود کن ای نصیحتگو
شراب و شاهدِ شیرین، که را زیانی داد؟

گذشت بر منِ مسکین و با رقیبان گفت
دریغ، حافظِ مسکینِ من، چه جانی داد

تفسیر فال

مقدمات و زمینه‌های لازم برای دستیابی به آرزوها و اهداف شما به‌خوبی فراهم شده است. حوادث و دست قضا به گونه‌ای پیش رفته‌اند که همه چیز در مسیر صحیح خود قرار گرفته و درهای بسته‌ای که روزگاری مسدود بودند، اکنون به روی شما گشوده می‌شوند. این گشایش‌ها نه تنها نویدبخش فرصتی تازه است، بلکه شما را دوباره جوان‌تر می‌کند و شادابی از دست رفته‌تان را به شما بازمی‌گرداند. با این حال، ضروری است که نسبت به حریفان و رقبا هوشیار باشید؛ چراکه ممکن است آن‌ها تلاش کنند تا این بار نیز سرمایه‌ی ارزشمند و زحمات شما را از بین ببرند. همچنین، مهم است که رازها و اسرار خود را محفوظ نگه دارید تا بتوانید بهترین بهره‌وری را از فرصت‌های پیش‌رو ببرید. با احتیاط حرکت کنید و اجازه ندهید هیچ عاملی مانع پیشرفت شما شود.

فال حافظ

منبع: پارسی دی