مجله شبونه
متن غزل شماره 97 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
تویی که بر سرِ خوبانِ کشوری چون تاج
سِزَد اگر همهٔ دلبران دَهَندَت باج
دو چشمِ شوخِ تو برهم زده خَطا و حَبَش
به چینِ زلفِ تو ماچین و هند داده خراج
بیاضِ رویِ تو روشن چو عارِضِ رُخِ روز
سوادِ زلفِ سیاهِ تو هست ظلمت داج
دهانِ شهدِ تو داده رواج آب خِضِر
لبِ چو قندِ تو بُرد از نباتِ مصر رواج
از این مرض به حقیقت شفا نخواهم یافت
که از تو دردِ دل ای جان، نمی‌رسد به عِلاج
چرا همی‌شکنی جانِ من ز سنگدلی؟
دلِ ضعیف که باشد، به نازکی چو زُجاج
لبِ تو خضر و دهانِ تو آبِ حیوان است
قدِ تو سرو و میان موی و بَر، به هیئت عاج
فِتاد در دلِ حافظ هوایِ چون تو شَهی
کمینه ذرهٔ خاکِ درِ تو بودی کاج
تفسیر فال
اینقدر ظاهربین نباش. ظواهر ممکن است تو را فریب دهند و در واقع، افراد غیرصادق و سودجو از این موضوع به نفع خود بهره‌برداری می‌کنند. به خاطر داشته باش که زندگی تنها به سادگی یک پاسخ یا واکنش محدود نمی‌شود. تصور نکن که اگر جوابی منفی بشنوی، تمام امیدهایت از بین خواهد رفت و تنها راه درمان دردهای درونی‌ات، رسیدن به یار است. هرچند باید توجه کنی که فرد مورد نظرت حتی کوچکترین توجهی به تو ندارد و این واقعیت نباید باعث شود خودت را دچار خستگی کنی یا تحت فشار قرار دهی. بهتر است با واقعیت‌ها روبه‌رو شوی و بر روی خودت تمرکز کنی تا بتوانی آرامش بیشتری پیدا کنی و از زندگی لذت ببری.
منبع: پارسی دی
