تَنَت به نازِ طبیبان نیازمند مباد | غزل شماره 106 حافظ

متن غزل شماره 106 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

تَنَت به نازِ طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزردهٔ گزند مباد

سلامتِ همه آفاق در سلامتِ توست
به هیچ عارضه شخصِ تو دردمند مباد

جمالِ صورت و معنی ز امنِ صحتِ توست
که ظاهرت دُژَم و باطنت نَژَند مباد

در این چمن چو درآید خزان به یغمایی
رهش به سروِ سهی قامتِ بلند مباد

در آن بساط که حُسن تو جلوه آغازد
مجالِ طعنهٔ بدبین و بدپسند مباد

هر آن که رویِ چو ماهت به چشمِ بد بیند
بر آتشِ تو به جز جانِ او سپند مباد

شفا ز گفتهٔ شِکَّرفِشانِ حافظ جوی
که حاجتت به عِلاجِ گلاب و قند مباد

تفسیر فال

از اینکه همیشه سلامت و تندرست هستی، شکرگزاری به درگاه خداوند متعال ضروری است. شاید در نگاه اول به نظر بیاید که تو فردی خشن و جدی هستی، اما در عمق وجودت لطافت و نرمی خاصی نهفته است که تنها افراد اندکی قادر به درک آن هستند. همچنین، از چشم زخم و آسیب‌های احتمالی ایمن هستی؛ این خود نشانه‌ای از حمایت‌های الهی است که بر سر تو سایه افکنده است.رقیب خاصی نداری که بخواهد تو را تحت فشار قرار دهد یا مانع پیشرفت تو شود، بنابراین نباید از طعنه‌ها و سخنان مردم ناراحت شوی. بر روی کارهای خود تمرکز کن و با اعتماد به نفس وظایف خود را انجام بده. یقین داشته باش که حاجت‌ها و آرزوهای قلبیت به زودی برآورده خواهد شد، زیرا تلاش مداوم و نیت پاک همیشه نتیجه مثبت خواهد داشت.

تَنَت به نازِ طبیبان نیازمند مباد | غزل شماره 106 حافظ

فال حافظ

منبع: پارسی دی

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *