متن غزل شماره 416 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
خنک نسیم معنبر شمامهای دلخواه
که در هوای تو برخاست بامداد پگاه
دلیل راه شو ای طایر خجسته لقا
که دیده آب شد از شوق خاک آن درگاه
به یاد شخص نزارم که غرق خون دل است
هلال را ز کنار افق کنید نگاه
منم که بی تو نفس میکشم زهی خجلت
مگر تو عفو کنی ور نه چیست عذر گناه
ز دوستان تو آموخت در طریقت مهر
سپیده دم که صبا چاک زد شعار سیاه
به عشق روی تو روزی که از جهان بروم
ز تربتم بدمد سرخ گل به جای گیاه
مده به خاطر نازک ملالت از من زود
که حافظ تو خود این لحظه گفت بسم الله
تفسیر فال
آنچه که در دل داری و آرزوهای توست به زودی به دستت خواهد رسید و چرخ فلک تقدیر، آیندهای بسیار مبارک و پر از خوشبختی را برایت رقم زده است. اکنون زمان آن فرارسیده که انتظارها به پایان برسد؛ پس خجالت را کنار بگذار و با تمام وجود از شوق، اشکهای شادی را بریز. با علی سخن بگو و در راستای حفظ خواستههایت، همچنین برای ساختن آیندهای روشن، کینهها و حسادتها را کنار بگذار. عفوت نسبت به رقیبان و حسودان نهتنها نشاندهنده بلندی روح توست بلکه راهی است برای دستیابی به آرامش درونی و موفقیتهای بیشتر. با این اقدام، میتوانی یک آغاز جدید را تجربه کنی که سرشار از امید و برکت خواهد بود.

منبع: پارسی دی
مجله شبونه