متن غزل شماره 302 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
خوش خبر باشی ای نسیمِ شِمال
که به ما میرسد زمانِ وصال
قصّةُ الْعِشق، لَا انْفِصامَ لَها
فُصِمَت ها هُنا لسانُ القال
ما لِسَلمی و من بِذی سَلَمٍ
أینَ جِیرانُنا و کَیفَ الْحال
عَفَتِ الدارُ بَعدَ عافیةٍ
فَاسألوا حالَها عَنِ الاَطْلال
فی جَمالِ الکمالِ نِلتَ مُنی
صَرَّفَ اللهُ عَنکَ عَینَ کمال
یا بَریدَ الْحِمی حَماکَ الله
مرحباً مرحباً تَعال تَعال
یا بَریدَ الْحِمی حَماکَ الله
مرحباً مرحباً تَعال تَعال
عرصهٔ بزمگاه خالی ماند
از حریفان و جامِ مالامال
سایه افکند حالیا شبِ هجر
تا چه بازَند شبرُوانِ خیال
تُرکِ ما سویِ کَس نمینِگرد
آه از این کبریا و جاه و جلال
حافظا عشق و صابری تا چند؟
نالهٔ عاشقان خوش است، بِنال
تفسیر فال
خبری که مدتها در انتظار آن بودی، سرانجام به دستت رسیده است. زمان وصال و دیدار نزدیک است و این لحظهای بینظیر برای آغاز داستان عاشقانهای است که مدتها در دل داشتی. حالا دیگر فصل جدایی به پایان رسیده و امیدها برآورده شدهاند. تو نیز به کمال و جمالی دست خواهی یافت که شایستهاش هستی. میدان زندگی اکنون برای نشان دادن هنرهایت کاملاً آماده و خالی است؛ پس برخیز و مرد میدان باش، چراکه فرصتها منتظر کسی نمیمانند و باید با اعتماد به نفس گام برداری تا شکوه وجودت را به نمایش بگذاری.

منبع: پارسی دی
مجله شبونه