مجله شبونه
متن غزل شماره 45 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
در این زمانه رفیقی که خالی از خِلَل است
صُراحیِ میِ ناب و سَفینهٔ غزل است
جَریده رو که گذرگاهِ عافیت، تنگ است
پیاله گیر که عُمرِ عزیز بی‌بَدَل است
نه من ز بی‌عملی در جهان مَلولَم و بس
مَلالتِ عُلما هم ز علمِ بی‌عمل است
به چشمِ عقل در این رهگذارِ پرآشوب
جهان و کارِ جهان بی‌ثُبات و بی‌محل است
بگیر طُرِّهٔ مه‌چهره‌ای و قِصّه مخوان
که سعد و نَحس ز تأثیر زهره و زُحَل است
دلم امید فراوان به وصلِ رویِ تو داشت
ولی اجل به رَهِ عمر، رهزنِ اَمَل است
به هیچ دُور نخواهند یافت هشیارش
چنین که حافظ ما مستِ بادهٔ ازل است
تفسیر فال
قدر جوانی خود را به خوبی بشناسید و ارزش آن را درک کنید. فرصت‌های طلایی که هر یک می‌تواند تأثیر شگرفی بر آینده‌تان بگذارد، به تدریج از دست می‌روند و ممکن است دیگر بازنگردند. بنابراین، هوشیاری و توجه به این فرصت‌ها امری حیاتی است. به یار خود اعتماد داشته باشید؛ همواره وجود یک حامی در کنار شما می‌تواند منبعی از قدرت و انگیزه باشد. با چشم عقاب، دوردست‌ها را بنگرید و افق‌های جدیدی را برای خود متصور شوید. هرگز به خاطر یک اتفاق کوچک میدان را ترک نکنید؛ بسیاری از موفقیت‌ها ممکن است در سایه‌ی چالش‌های اولیه نمایان شوند. اگر هنری دارید، آن را با افتخار نشان دهید؛ زیرا این هنر نه تنها نمایانگر توانمندی‌های شماست بلکه می‌تواند به نفع شما نیز باشد. یادآور شوید که هوشیاری و دقت عمل بهترین روش برای رسیدن به پیروزی خواهند بود و می‌توانند شما را در مسیری روشن‌تر هدایت کنند.
منبع: پارسی دی
