در نمازم خَمِ ابرویِ تو با یاد آمد | غزل شماره 173 حافظ

متن غزل شماره 173 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

در نمازم خَمِ ابرویِ تو با یاد آمد
حالتی رفت که محراب به فریاد آمد

از من اکنون طمعِ صبر و دل و هوش مدار
کان تحمّل که تو دیدی همه بر باد آمد

باده صافی شد و مرغانِ چمن مست شدند
موسمِ عاشقی و کار به بنیاد آمد

بویِ بهبود ز اوضاعِ جهان می‌شنوم
شادی آورد گل و بادِ صبا شاد آمد

ای عروسِ هنر از بخت شکایت مَنِما
حجلهٔ حُسن بیارای که داماد آمد

دلفریبانِ نباتی همه زیور بستند
دلبرِ ماست که با حُسنِ خداداد آمد

زیرِ بارند درختان که تعلّق دارند
ای خوشا سرو که از بارِ غم آزاد آمد

مطرب از گفتهٔ حافظ غزلی نَغز بخوان
تا بگویم که ز عهدِ طربم یاد آمد

تفسیر فال

هر آنچه که دارید، نتیجه‌ای از ایمان عمیق و دل پاک شماست که به‌طور مداوم در زندگی خود به کار بسته‌اید. این معانی و مفهوم عمیق، نه تنها در روحیه‌ی شما تأثیرگذار است بلکه بر اطرافیان نیز اثر می‌گذارد. صبوری و درایت شما به زودی میوه خود را خواهد داد و نتایج مثبت آن را خواهید دید. با ایجاد زمینه‌ها و بسترهای مناسب، می‌توانید به راحتی خود را برای رسیدن به مقصود نهایی‌تان آماده کنید.در آینده‌ای نزدیک، وضعیتی پیش خواهد آمد که شما از نظر مادی و معنوی دچار تغییرات قابل توجهی خواهید شد؛ تغییراتی که نه تنها زندگی روزمره‌تان را متحول می‌کند بلکه بار معنویاتتان نیز افزایش خواهد یافت. این تحولات ممکن است شامل ارتقاء شغلی، روابط اجتماعی بهتر یا حتی دستیابی به اهداف شخصی باشد که همیشه برایتان مهم بوده است.

در نمازم خَمِ ابرویِ تو با یاد آمد | غزل شماره 173 حافظ

فال حافظ

منبع: پارسی دی

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *