دلا بسوز که سوزِ تو کارها بِکُنَد | غزل شماره 187 حافظ

متن غزل شماره 187 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

دلا بسوز که سوزِ تو کارها بِکُنَد
نیازِ نیمْ‌شبی دفعِ صد بلا بِکُنَد

عِتابِ یارِ پری‌چهره عاشقانه بکَش
که یک کرشمه تلافیِّ صد جفا بکُند

ز مُلک تا ملکوتش حجاب بردارند
هر آن که خدمتِ جامِ جهان‌نما بکُند

طبیبِ عشق مسیحا‌دَم است و مُشفِق، لیک
چو دَرد در تو نبیند که را دوا بکُند؟

تو با خدایِ خود انداز کار و دل خوش دار
که رحم اگر نکند مُدَّعی خدا بکُند

ز بختِ خفته ملولم، بُوَد که بیداری
به وقتِ فاتحهٔ صبح، یک دعا بکُند

بسوخت حافظ و بویی به زلفِ یار نَبُرد
مگر دِلالتِ این دولتش صبا بکُند

تفسیر فال

شما اگر یک قدم در مسیر خدمت به خداوند بردارید، به وضوح خواهید دید که چگونه پروردگار، پاسخ عمل نیک شما را می‌دهد و این پاسخ فراتر از تصور شما خواهد بود. نخستین تأثیر این اقدام معنوی، دفع بلا و مشکلات از زندگی‌تان خواهد بود؛ زیرا خداوند مهربان با رحمت بی‌پایانش، موانع را از سر راه شما برمی‌دارد و نور هدایت را بر قلبتان می‌تاباند. همچنین، اگر دچار بیماری باشید، دعاهای شما در پیشگاه خداوند متعال موجب شفا و بهبودی خواهد شد. افزون بر این، هر حاجتی که داشته باشید، در سایه توکل به او و با دعاهای خالصانه‌تان به طور معجزه‌آسا برآورده خواهد شد. ان‌شاءالله که همیشه در مسیر درست حرکت کنید و از الطاف الهی بهره‌مند شوید.

دلا بسوز که سوزِ تو کارها بِکُنَد | غزل شماره 187 حافظ

فال حافظ

منبع: پارسی دی

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *