متن غزل شماره 140 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
دلبر بِرَفت و دلشدگان را خبر نکرد
یادِ حریفِ شهر و رفیقِ سفر نکرد
یا بختِ من طریقِ مروت فروگذاشت
یا او به شاهراهِ طریقت گذر نکرد
گفتم مگر به گریه دلش مهربان کنم
چون سخت بود در دلِ سنگش اثر نکرد
شوخی مکن که مرغِ دلِ بیقرارِ من
سودایِ دامِ عاشقی از سر به درنکرد
هر کس که دید رویِ تو بوسید چشمِ من
کاری که کرد دیدهٔ من بی نظر نکرد
من ایستاده تا کُنَمَش جان فدا چو شمع
او خود گذر به ما چو نسیمِ سحر نکرد
تفسیر فال
به جمالت مغرور شدهای و در این غرور، محبت و دوست داشتن را از یاد بردهای. در پی مال دنیا هستی و به ظواهر فریبنده آن دل خوش کردهای. باید بدانی که زیبایی ظاهری و ثروت مادی هرگز پایدار نخواهد بود و در گذر زمان محو میشود. این محبت واقعی و عشق است که همواره باقی میماند و هیچ گاه به پایان نمیرسد. به یار خود بنگر، نگاهی عمیقتر به احساساتتان داشته باش، و از راهی که تاکنون رفته ای برگرد. زندگی با عشق وزیباییهای روحی معنا پیدا میکند، نه با دلبستگیهای فانی دنیا.

منبع: پارسی دی
مجله شبونه