دلم رمیدهٔ لولی‌وَشیست شورانگیز | غزل شماره 266 حافظ

متن غزل شماره 266 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

دلم رمیدهٔ لولی‌وَشیست شورانگیز
دروغ وَعده و قَتّال وَضع و رنگ آمیز

فدایِ پیرهنِ چاکِ ماهرویان باد
هزار جامهٔ تقوی و خرقهٔ پرهیز

خیالِ خالِ تو با خود به خاک خواهم برد
که تا ز خالِ تو خاکم شود عَبیرآمیز

فرشته عشق نداند که چیست، ای ساقی
بِخواه جام و گلابی به خاکِ آدم ریز

پیاله بر کفنم بند، تا سحرگهِ حَشر
به مِی ز دل بِبَرَم هولِ روزِ رستاخیز

فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی
که جز وِلایِ تواَم نیستْ هیچْ دست آویز

بیا که هاتفِ میخانه دوش با من گفت
که در مَقامِ رضا باش و از قَضا مَگریز

میانِ عاشق و معشوق هیچ حائل نیست
تو خود حجابِ خودی حافظ از میان برخیز

تفسیر فال

رضایت باید به رضای خداوند متعال باشد، چرا که آنچه سرنوشت برای تو رقم زده است، همان به وقوع خواهد پیوست. در این مسیر پر فراز و نشیب، تنها کاری که از دست تو برمی‌آید این است که با ایمانی راسخ و دلی سرشار از امید به درگاه الهی دعا کنی. امیدی که می‌تواند چون نوری در تاریکی زندگی‌ات بدرخشد و قلبت را آرامش بخشد. با دعا کردن، جلب رحمت خداوند را می‌کنی تا شاید سرنوشتت به میل و خواسته خودت بازگردد و شرایط زندگی‌ات را بهبود بخشد. همیشه باید امید داشته باشی؛ چرا که امید یکی از بزرگ‌ترین نعمت‌هاست. همچنین مهم است که به وعده‌های دروغین و رنگارنگ دیگران توجهی نکنی، زیرا این وعده‌ها ممکن است تو را از مسیر درست منحرف کرده و روحیه‌ات را تضعیف کنند. بر ایمان خود پافشاری کن و بدان که تأثیر دعاهایت می‌تواند تقدیرتان را تغییر دهد.

فال حافظ

منبع: پارسی دی