متن غزل شماره 56 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
دل سراپردهٔ محبتِ اوست
دیده آیینه دارِ طلعت اوست
من که سر درنیاورم به دو کون
گردنم زیرِ بارِ منتِ اوست
تو و طوبی و ما و قامتِ یار
فکرِ هر کس به قدرِ همتِ اوست
گر من آلوده دامنم چه عجب
همه عالم گواهِ عصمتِ اوست
من که باشم در آن حرم که صبا
پرده دارِ حریمِ حُرمتِ اوست
بی خیالش مباد منظرِ چشم
زان که این گوشه جایِ خلوتِ اوست
هر گلِ نو که شد چمن آرای
ز اثر رنگ و بویِ صحبتِ اوست
دورِ مجنون گذشت و نوبتِ ماست
هر کسی پنج روز، نوبتِ اوست
مُلکَتِ عاشقی و گنجِ طرب
هر چه دارم ز یُمنِ همتِ اوست
من و دل گر فدا شدیم چه باک؟
غرض اندر میان سلامتِ اوست
فقرِ ظاهر مبین که حافظ را
سینه گنجینهٔ محبتِ اوست
تفسیر فال
هر چقدر که در زندگی و کار خود تلاش کنی، به همان میزان نیز نتیجه و دستاورد کسب خواهی کرد. نباید به این امید نشینی که از غیب یا به صورت معجزهآسا برای تو کار خاصی انجام شود. همه چیز برای موفقیت و پیشرفت تو فراهم است، اما این تو هستی که باید با کمی همت و اراده قوی، گامهای مؤثری برداری. توجه داشته باش که کوچکترین تخلف یا کوتاهی میتواند باعث شود هر آنچه را که تا کنون به دست آوردهای، از دست بدهی. بنابراین پایت را از گلیم خویش درازتر نکن و همواره در چارچوب تواناییهایت حرکت کن. خداوند بر اعمال و رفتار تو شاهد است و هیچ چیزی از نگاه او پنهان نمیماند. لذا تلاشت را بیشتر کن، زیرا عمر انسانی بسیار زودگذر است و فرصتها ممکن است هر لحظه از دست بروند. همچنین فراموش نکن که ذکر سلامتی برای دیگران و خودت باشد؛ زیرا سلامتی نه تنها مهمترین سرمایه زندگی است بلکه موجب شادابی روحیه نیز میشود.
منبع: پارسی دی