مجله شبونه
متن غزل شماره 117 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
دل ما به دور رویت ز چمن فَراغ دارد
که چو سرو پایبند است و چو لاله داغ دارد
سرِ ما فرونیاید به کمانِ ابروی کس
که درون گوشه‌گیران، ز جهان فَراغ دارد
ز بنفشه تاب دارم که ز زلفِ او زند دم
تو سیاهِ کم‌بها بین، که چه در دِماغ دارد!
به چمن خُرام و بنگر برِ تختِ گل که لاله
به ندیمِ شاه مانَد که به کف ایاغ دارد
شبِ ظلمت و بیابان، به کجا توان رسیدن؟
مگر آن که شمعِ رویت به رَهَم چراغ دارد
من و شمعِ صبحگاهی سِزَد ار به هم بِگرییم
که بسوختیم و از ما بتِ ما فُراغ دارد
سِزَدم چو ابرِ بهمن که بر این چمن بِگریَم
طرب آشیانِ بلبل، بنگر که زاغ دارد
سرِ درسِ عشق دارد دلِ دردمند حافظ
که نه خاطرِ تماشا نه هوای باغ دارد
تفسیر فال
چاره‌ای جز سکوت و خاموشی در برابر این وضعیت برای شما باقی نمانده است. به نظر می‌رسد راه خود را گم کرده‌اید و در میان این آشفتگی، احساس بی‌تابی و ناآرامی می‌کنید. این احساس ناامنی ممکن است ناشی از قضاوت‌های نادرست دیگران باشد، کسانی که به طور مداوم شما را دست کم می‌گیرند و توانایی‌هایتان را زیر سوال می‌برند. با این حال، بهتر است نسبت به نظرات منفی آن‌ها بی‌تفاوت باشید و بر روی مسیر خود تمرکز کنید. باید آگاه باشید که برخی از افرادی که با شما صحبت می‌کنند، ممکن است در ظاهر به شما نصیحت کنند، اما در واقع پشت سر شما دشمنانی پنهان هستند که با نیت‌های ناخالص خود سعی دارند شما را دلسرد کنند. بنابراین، فراموش نکنید که مراقب اطرافیان خود باشید و انرژی مثبت خود را حفظ کنید تا بتوانید بر چالش‌ها غلبه کنید.
منبع: پارسی دی
