مجله شبونه
متن غزل شماره 183 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
دوش وقتِ سَحَر از غُصّه نجاتم دادند
واندر آن ظلمتِ شب آبِ حیاتم دادند
بیخود از شَعْشَعِهٔ پرتوِ ذاتم کردند
باده از جامِ تَجَلّیِّ صفاتم دادند
چه مبارک‌سَحَری بود و چه فرخنده‌شبی
آن شبِ قدر که این تازه‌براتم دادند
بعد از این رویِ من و آینهٔ وصفِ جمال
که در آن‌جا خبر از جلوهٔ ذاتم دادند
من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب؟
مستحق بودم و این‌ها به زکاتم دادند
هاتف آن روز به من مژدهٔ این دولت داد
که بِدان جور و جفا صبر و ثباتم دادند
این همه شهد و شِکر کز سخنم می‌ریزد
اجرِ صبریست کز آن شاخِ نباتم دادند
همّتِ حافظ و انفاسِ سحرخیزان بود
که ز بندِ غمِ ایّام نجاتم دادند
تفسیر فال
اگر شما به تمامی نیات و آرزوهای قلبی خود دست یافته‌اید، این امر به وضوح نشان‌دهنده‌ی آن است که لیاقت لازم را دارا بوده و مورد لطف و رحمت خداوند متعال قرار گرفته‌اید. این موفقیت نه تنها نشانی از کوشش‌های مستمر شماست، بلکه همچنین بیانگر آن است که با تمام وجود خداوند را می‌پرستید و هستی خود را به‌عنوان نعمتی از جانب او می‌شناسید. صبر و استقامتی که در مسیر زندگی از خود نشان داده‌اید، موجب گردیده تا مژدگانی‌های دولت الهی شامل حال شما شود و بدین ترتیب، رنج‌ها و سختی‌های زندگی از شما دور گردد. این روحیه‌ی صبورانه نه تنها درهای رحمت را به روی شما گشوده بلکه سبب شده تا در سایه‌ی این محبت الهی، توانایی دستیابی به خواسته‌هایتان را پیدا کنید.
منبع: پارسی دی
