روزِ هجران و شبِ فُرقَتِ یار آخر شد | غزل شماره 166 حافظ

متن غزل شماره 166 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

روزِ هجران و شبِ فُرقَتِ یار آخر شد
زدم این فال و گذشت اختر و کار آخر شد

آن همه ناز و تَنَعُّم که خزان می‌فرمود
عاقبت در قدمِ بادِ بهار آخر شد

شُکرِ ایزد که به اقبالِ کُلَه گوشهٔ گُل
نخوتِ بادِ دی و شوکتِ خار آخر شد

صبحِ امّید که بُد معتکفِ پردهٔ غیب
گو برون آی که کارِ شبِ تار آخر شد

آن پریشانیِ شب‌هایِ دراز و غمِ دل
همه در سایهٔ گیسویِ نگار آخر شد

باورم نیست ز بدعهدی ایام هنوز
قصهٔ غصه که در دولتِ یار آخر شد

ساقیا لطف نمودی قدحت پُر مِی باد
که به تدبیرِ تو تشویشِ خُمار آخر شد

در شمار ار چه نیاورد کسی حافظ را
شُکرْ کان محنتِ بی‌حدّ و شمار آخر شد

تفسیر فال

ستاره‌ی بخت و اقبال شما در این روزها به‌طور شگفت‌انگیزی می‌درخشد و فال شما بسیار خوش‌یمن و فرخنده است. نعمت‌ها و ثروت‌های فراوان به سمت شما سرازیر می‌شوند، همان‌طور که بارش باران بر دشت‌های خشک زندگی می‌بخشد. از این رو، ضروری است که با ذکر و ستایش خداوند متعال، شکرگزاری کنید و قدردانی خود را ابراز نمایید. در این ایام، اتفاقات عجیبی به وقوع می‌پیوندد که همگی آن‌ها نویدبخش خیر و سعادت‌اند و دولت و ثروت را به همراه خواهند داشت. این تحولات مثبت به خاطر تدبیر، عقل سلیم، و تلاش‌های مخلصانه‌ی خودتان محقق می‌شود. بنابراین، در تمامی حال‌ها بر ارتباط خود با خداوند تأکید کنید؛ زیرا اوست که راهنمایی می‌کند و برکت‌ها را نازل می‌سازد.

روزِ هجران و شبِ فُرقَتِ یار آخر شد | غزل شماره 166 حافظ

فال حافظ

منبع: پارسی دی

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *