متن غزل شماره 257 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
روی بِنْما و مرا گو که ز جان دل برگیر
پیشِ شمع آتشِ پروانه به جان گو درگیر
در لبِ تشنهٔ ما بین و مدار آب دریغ
بر سَرِ کُشتهٔ خویش آی و ز خاکَش برگیر
تَرکِ درویش مگیر ار نَبُوَد سیم و زَرَش
در غَمَت سیمْ شُمار اشک و رُخَش را زر گیر
چنگ بِنْواز و بساز ار نَبُوَد عود چه باک؟
آتشم عشق و دلم عود و تَنَم مِجمَر گیر
در سَماع آی و ز سر خرقه برانداز و برقص
ور نه با گوشه رو و خرقهٔ ما در سر گیر
صوف بَرکَش ز سر و بادهٔ صافی دَرکَش
سیم در باز و به زر سیمبَری در بر گیر
دوست گو یار شو و هر دو جهان دشمن باش
بخت گو پشت مَکُن، رویِ زمین لشکر گیر
میل رفتن مَکُن ای دوست دَمی با ما باش
بر لبِ جوی، طرب جوی و به کف ساغر گیر
رفته گیر از بَرَم و زآتش و آبِ دل و چشم
گونهام زرد و لبم خشک و کنارم تَر گیر
حافظ آراسته کن بزم و بگو واعظ را
که ببین مجلسم و تَرکِ سَرِ منبر گیر
تفسیر فال
شما ارزش هر فرد را تنها بر اساس دارایی مالی و مقام اجتماعی او میسنجید و از افرادی که فاقد ثروت و موقعیت هستند دوری میکنید. این نگرش نه تنها به شما آسیب میزند بلکه به جامعه نیز لطمه میزند. برای اینکه بتوانید از این بدیها فاصله بگیرید، لازم است بار سنگین گناه را از دوش خود بردارید و با تلاش و پشتکار، روح خود را پاک کنید تا همچون آب زلال و شفاف شوید. در واقع، سرمایه واقعی هر انسان در اراده و همت او نهفته است. پول و مقام فرعی هستند که با تلاش مستمر به دست میآیند؛ بنابراین نباید منتظر بمانید تا فرصتها خود را نشان دهند. باید اقدام کنید و با عزم راسخ به سوی اهداف خود حرکت نمایید. صحبت کردن به تنهایی کافی نیست؛ عمل کردن است که شما را به هدف نزدیکتر خواهد کرد. پس مرد عمل باشید و برای تحقق آرزوهایتان گامهای جدی بردارید.

منبع: پارسی دی
مجله شبونه