متن غزل شماره 25 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
شکفته شد گل حَمرا و گشت بلبل مست
صَلایِ سرخوشی، ای صوفیانِ باده پرست
اساسِ توبه که در محکمی چو سنگ نُمود
ببین که جامِ زُجاجی چه طُرفهاش بشکست
بیار باده که در بارگاهِ استغنا
چه پاسبان و چه سلطان، چه هوشیار و چه مست
از این رِباط دو در، چون ضرورت است رَحیل
رِواق و طاقِ معیشت، چه سربلند و چه پست
مقام عیش میسر نمیشود بیرنج
بلی به حکمِ بلا بستهاند عهدِ الست
به هست و نیست مرنجان ضمیر و خوش میباش
که نیستی است سرانجامِ هر کمال که هست
شکوهِ آصِفی و اسبِ باد و منطقِ طیر
به باد رفت و از او خواجه هیچ طَرف نبست
به بال و پَر مرو از ره که تیرِ پرتابی
هوا گرفت زمانی، ولی به خاک نشست
زبانِ کِلکِ تو حافظ چه شُکرِ آن گوید
که گفتهٔ سخنت میبرند دست به دست
تفسیر فال
به سادگی و بدون زحمت نمیتوان به مقامهای عالی و ثروت مادی دست یافت. برای نیل به این اهداف، لازم است که همه جوانب زندگیات در سطحی از کمال قرار گیرد. وجود باطن پاک، داشتن شغل حلال و رعایت اصول هوشیاری و تقوی از جمله عواملی هستند که میتوانند به تو کمک کنند تا به هدفهای بزرگ خود دست یابی. تنها در این صورت است که میتوانی به موفقیتهای چشمگیری برسید.همچنین، هنگامی که به هر مرتبهای از مقام یا منزلت رسیدی، باید سر تعظیم در برابر خداوند فرود آوری و شکرگزار نعمتهایی باشی که به تو عطا شده است. غفلت از این اصل میتواند منجر به دست دادن تمامی آنچه که با سختی بدست آوردهای گردد. بنابراین، توجه به ارزشهای اخلاقی و معنوی در کنار تلاش برای پیشرفت مادی بسیار ضروری است تا بتوانی زندگیای معنادار و پایدار را تجربه کنی.
منبع: پارسی دی