متن غزل شماره 309 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
عشقبازیّ و جوانیّ و شرابِ لَعلْفام
مجلسِ اُنس و حریفِ همدم و شُربِ مدام
ساقیِ شِکَّردهان و مُطربِ شیرینسخن
همنشینی نیککردار و ندیمی نیکنام
شاهدی از لطف و پاکی رَشکِ آبِ زندگی
دلبری در حُسن و خوبی غیرتِ ماهِ تمام
بَزمگاهی دلنِشان، چون قصرِ فردوسِ بَرین
گلشنی پیرامُنَش چون روضهٔ دارُالسَّلام
صفنشینان نیکخواه و پیشکاران باادب
دوستداران صاحباسرار و حریفان دوستکام
بادهٔ گلرنگِ تلخِ تیزِ خوشخوارِ سَبُک
نُقلَش از لَعلِ نگار و نَقلَش از یاقوتِ خام
غمزهٔ ساقی به یَغمایِ خِرَد آهِخته تیغ
زلفِ جانان از برایِ صیدِ دل گستردهدام
نکتهدانی بَذلهگو چون حافظِ شیرینسخن
بخششآموزی جهانافروز چون حاجی قوام
هر که این عِشرت نخواهد خوشدلی بر وی تباه
وان که این مجلس نجوید زندگی بر وی حرام
تفسیر فال
موقعیت برای شما مهیاست و در حقیقت، این گوی و این میدان به شما تعلق دارد. اگر فقط کمی فکر و تامل کنید، متوجه خواهید شد که تمام امکانات و نعمتها به شکلی یکجا در دسترس شما قرار دارد. خداوند رحمان و رحیم، به راستی بسیار دوستتان دارد؛ زیرا مقام و ثروت و یار خوب را به شما عطا کرده است. حال باید از خود بپرسید که در مقابل این لطف الهی چه اقداماتی انجام میدهید و چگونه میتوانید شکرگزار آن باشید. آیا با نیکوکاری و خدمت به دیگران این نعمتها را پاس خواهید داشت؟ یا اینکه قصد دارید از آنها تنها برای منافع شخصی خود بهرهبرداری کنید؟ شکرگزاری واقعی نه تنها در کلام بلکه در عمل نیز باید نمایان شود؛ بنابراین لازم است تا با دقت بیشتری در انتخابهای خود تأمل کنید تا نشان دهید که شایستهی این همه الطاف الهی هستید.

منبع: پارسی دی
مجله شبونه