متن غزل شماره 165 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
مرا مِهر سیَه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد
قضای آسمان است این و دیگرگون نخواهد شد
رقیب آزارها فرمود و جایِ آشتی نگذاشت
مگر آهِ سحرخیزان سویِ گردون نخواهد شد؟
مرا روزِ ازل کاری به جز رندی نفرمودند
هر آن قسمت که آن جا رفت از آن افزون نخواهد شد
خدا را محتسب ما را به فریادِ دَف و نِی بخش
که سازِ شرع از این افسانه بیقانون نخواهد شد
مجالِ من همین باشد که پنهان عشقِ او ورزم
کنار و بوس و آغوشش چه گویم چون نخواهد شد
شرابِ لعل و جایِ امن و یارِ مهربان ساقی
دلا کی بِه شود کارت اگر اکنون نخواهد شد
مشوی ای دیده نقشِ غم ز لوحِ سینهٔ حافظ
که زخمِ تیغِ دلدار است و رنگِ خون نخواهد شد
تفسیر فال
به امید قسمت خود باش و به یاد داشته باش که در مسیر زندگی، همواره باید به حکمت و عقل خود تکیه کنی. از رقیب خود دوری کن و سعی کن با آرامش و منطق به انجام کارها بپردازی. عجله نکن؛ زیرا زمان خود به خود همه چیز را در مسیر صحیح قرار میدهد و آنچه برای تو مقدر شده است، در زمان مناسب نمایان خواهد شد. گریه و زاری کردن نه تنها کمکی نمیکند، بلکه ممکن است باعث افزایش بار مشکلات شود. بنابراین، بهتر است دست به دعا برداری و خواستههایت را با خلوص نیت از خداوند طلب کنی. همچنین فراموش نکن که نماز صبح از اهمیت ویژهای برخوردار است؛ زیرا طبق روایات، برآورده شدن حاجتها ارتباط زیادی با این نماز دارد. پس این فریضه را جدی بگیر و هر روز آن را سر وقت اقامه کن تا برکاتش شامل حالت شود.

منبع: پارسی دی
مجله شبونه