مجله شبونه
متن غزل شماره 70 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
مردم دیدهٔ ما جز به رُخَت ناظر نیست
دل سرگشتهٔ ما غیرِ تو را ذاکر نیست
اشکم احرامِ طوافِ حَرَمَت می‌بندد
گرچه از خونِ دلِ ریش دمی طاهر نیست
بستهٔ دام و قفس باد چو مرغ وحشی
طایر سِدره اگر در طلبت طایر نیست
عاشقِ مفلس اگر قلبِ دلش کرد نثار
مَکُنَش عیب که بر نقدِ روان قادر نیست
عاقبت دست بدان سروِ بلندش برسد
هر که را در طلبت همتِ او قاصر نیست
از روان بخشی عیسی نزنم دَم هرگز
زان که در روح فَزایی چو لبت ماهر نیست
من که در آتشِ سودای تو آهی نزنم
کِی توان گفت که بر داغ، دلم صابر نیست
روز اول که سرِ زلفِ تو دیدم گفتم
که پریشانیِ این سلسله را آخر نیست
سَرِ پیوند تو تنها نه دلِ حافظ راست
کیست آن کِش سَرِ پیوند تو در خاطر نیست
تفسیر فال
مطمئن باش که به مقصود و هدف خود خواهی رسید. شک نداشته باش، زیرا خودت به خوبی می‌دانی که هدفت را شناسایی کرده‌ای و در چه مسیری قدم می‌گذاری. اعتماد به نفس تو، همانند چراغی روشن در تاریکی، راه را برایت هموار می‌کند و این موضوع بسیار کمک‌کننده خواهد بود. تو دام‌ها را گشوده‌ای و از قفس زندگی چون باد آزادانه پرواز کرده‌ای؛ اکنون زمان آن است که با تمام توان برای نیل به مرادت تلاش کنی. مردم اطراف تو را تحسین می‌کنند و همگان نسبت به شخصیت و عزم جمت تعظیم دارند. عشق و محبت آنها نسبت به تو نه تنها نشان‌دهنده‌ی ارزش‌های شخصیتی‌ات است بلکه انگیزه‌ای دوچندان برای ادامه‌ی این مسیر موفقیت‌آمیز خواهد بود.
منبع: پارسی دی
