منم که دیده به دیدارِ دوست کردم باز | غزل شماره 259 حافظ

متن غزل شماره 259 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

منم که دیده به دیدارِ دوست کردم باز
چه شُکر گویَمَت ای کارسازِ بنده نواز

نیازمندِ بلا گو رخ از غبار مَشوی
که کیمیایِ مراد است، خاکِ کویِ نیاز

ز مشکلاتِ طریقت عِنان مَتاب ای دل
که مردِ راه نَیَندیشَد از نَشیب و فَراز

طهارت ار نه به خونِ جگر کُنَد عاشق
به قولِ مُفتیِ عشقش درست نیست نماز

در این مُقامِ مجازی به جز پیاله مگیر
در این سراچهٔ بازیچه، غیرِ عشق مَباز

به نیمْ بوسه دعایی بخر ز اهلِ دلی
که کِیدِ دشمنت از جان و جسم دارد باز

فِکَنْد زمزمهٔ عشق در حجاز و عراق
نوایِ بانگِ غزلهایِ حافظ از شیراز

تفسیر فال

از مشکلات و چالش‌ها فرار نکنید، بلکه به عنوان یک مرد کار و عمل، با شجاعت و اراده با آن‌ها مواجه شوید. دلتان را با خون دل خوردن التیام ندهید؛ بلکه سعی کنید با خواندن نماز و توجه به خداوند، آرامش و سکون واقعی را در دل خود بیابید. شما از نظر ایمان در مقام بالایی قرار دارید و این نشان‌دهنده نزدیکی شما به ارزش‌های معنوی است که باید حفظ شود. همچنین به زیارت عتبات عالیات مشرف می‌شوید که خود نمادی از تعهد به اصول دین و تقویت روحیه معنوی شماست. در این مسیر، به دوستان خود اطمینان کنید؛ زیرا همراهی آنان می‌تواند موجب تقویت اراده شما گردد و در زمان‌های سخت یاری‌رسان تان باشد.

منم که دیده به دیدارِ دوست کردم باز | غزل شماره 259 حافظ

فال حافظ

منبع: پارسی دی

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *