متن غزل شماره 177 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
نه هر که آینه سازد سِکندری داند
نه هر که طَرْفِ کُلَه کج نهاد و تُند نشست
کلاهداری و آیینِ سروری داند
تو بندگی چو گدایان به شرطِ مزد مکن
که دوست خود روشِ بندهپروری داند
غلامِ همّتِ آن رندِ عافیتسوزم
که در گداصفتی کیمیاگری داند
وفا و عهد نکو باشد ار بیاموزی
وگرنه هر که تو بینی ستمگری داند
بباختم دلِ دیوانه و ندانستم
که آدمیبچهای، شیوهٔ پری داند
هزار نکتهٔ باریکتر ز مو اینجاست
نه هر که سر بتراشد قلندری داند
مدارِ نقطهٔ بینش ز خالِ توست مرا
که قدرِ گوهرِ یکدانه جوهری داند
به قَدّ و چهره هر آنکس که شاهِ خوبان شد
جهان بگیرد اگر دادگستری داند
ز شعرِ دلکَشِ حافظ کسی بُوَد آگاه
که لطفِ طبع و سخن گفتنِ دَری داند
تفسیر فال
ظاهربین نباش و هیچگاه تصمیمات خود را تنها بر مبنای ظواهر اتخاذ نکن. در این دنیای پر از فریب و ظاهر سازی، لازم است که حواست را به خوبی جمع کنی، زیرا برخی افراد ممکن است با نیتهای ناپاک به دنبال فریب تو باشند. آنها از تو بسیار زرنگتر و باهوشتر هستند؛ بنابراین باید هوشیار باشی و تحت تأثیر چهرهها یا رفتارهای سطحی قرار نگیری.در این میان، خوشبختانه کسی در کنار تو وجود دارد که میتواند به عنوان یک راهنما در مسیر پیشرفتت کمک کند. این فرد میتواند تجربیات ارزشمندی را با تو به اشتراک بگذارد و تو را در اتخاذ تصمیمات صحیح یاری کند. بنابراین، قدر او را بدان و از نصایحش بهرهبرداری کن. اگر به حرفهای او گوش دهی و راهنماییهایش را جدی بگیری، آنگاه تمام جهان در دستان تو خواهد بود و میتوانی به اهداف بزرگ خود دست یابی.

منبع: پارسی دی
مجله شبونه