هر آن که جانبِ اهلِ خدا نگه دارد | غزل شماره 122 حافظ

متن غزل شماره 122 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

هر آن که جانبِ اهلِ خدا نگه دارد
خُداش در همه حال از بلا نگه دارد

حدیثِ دوست نگویم مگر به حضرتِ دوست
که آشنا، سخنِ آشنا نگه دارد

دلا مَعاش چنان کن که گر بلغزد پای
فرشته‌ات به دو دستِ دعا نگه دارد

گَرَت هواست که معشوق نَگْسَلد پیمان
نگاه دار سرِ رشته تا نگه دارد

صبا بر آن سرِ زلف ار دلِ مرا بینی
ز رویِ لطف بگویش که جا نگه دارد

چو گفتمش که دلم را نگاه دار چه گفت؟
ز دستِ بنده چه خیزد؟ خدا نگه دارد

سر و زر و دل و جانم فدایِ آن یاری
که حقِّ صحبتِ مهر و وفا نگه دارد

غبارِ راهگذارت کجاست تا حافظ
به یادگارِ نسیمِ صبا نگه دارد

تفسیر فال

در همه حال سعی کنید تعادل را در زندگی خود حفظ کنید. زیاده‌روی در هر کاری، چه مثبت و چه منفی، می‌تواند آسیب‌های جدی به شما برساند و عواقب نامطلوبی برایتان به همراه داشته باشد. اگر می‌خواهید عهد و پیمانی که میان شما و دیگران برقرار است، از بین نرود و روابطتان مستحکم باقی بماند، لازم است حد خود را رعایت کنید؛ زیرا احترام به مرزهای مشخص نه تنها باعث حفظ روابط سالم می‌شود، بلکه به تقویت آنها نیز کمک می‌کند. در هر شرایطی از خداوند یاری بخواهید؛ چرا که تنها اوست که قادر است راهنمایی‌های لازم را به شما ارائه دهد. انسان‌ها با تمام توانایی‌های خود باز هم محدود هستند و از دست بنده‌ی خدا کار چندانی ساخته نیست. بنابراین توکل بر خداوند متعال باید همواره در اولویت ما باشد تا بتوانیم با آرامش خاطر در مسیر زندگی قدم برداریم.

فال حافظ

منبع: پارسی دی