هواخواه توام جانا و می‌دانم که می‌دانی | غزل شماره 474 حافظ

متن غزل شماره 474 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

هواخواه توام جانا و می‌دانم که می‌دانی
که هم نادیده می‌بینی و هم ننوشته می‌خوانی

ملامتگو چه دریابد میان عاشق و معشوق
نبیند چشم نابینا خصوص اسرار پنهانی

بیفشان زلف و صوفی را به پابازی و رقص آور
که از هر رقعه دلقش هزاران بت بیفشانی

گشاد کار مشتاقان در آن ابروی دلبند است
خدا را یک نفس بنشین گره بگشا ز پیشانی

ملک در سجده آدم زمین بوس تو نیت کرد
که در حسن تو لطفی دید بیش از حد انسانی

چراغ افروز چشم ما نسیم زلف جانان است
مباد این جمع را یا رب غم از باد پریشانی

دریغا عیش شبگیری که در خواب سحر بگذشت
ندانی قدر وقت ای دل مگر وقتی که درمانی

ملول از همرهان بودن طریق کاردانی نیست
بکش دشواری منزل به یاد عهد آسانی

خیال چنبر زلفش فریبت می‌دهد حافظ
نگر تا حلقه اقبال ناممکن نجنبانی

تفسیر فال

بزرگان به درستی گفته‌اند که دل به دل راه دارد و شما باید اطمینان حاصل کنید که او نیز به شما فکر می‌کند. این ارتباط عمیق روحی میان انسان‌ها، نشان‌دهنده‌ی پیوندهای ناگسستنی است که می‌تواند در زندگی فرد تأثیر مثبتی بگذارد. بنابراین، گره‌های ابروانتان را باز کنید و با امیدواری نگاه کنید، زیرا کارها به گونه‌ای پیش می‌رود که مطابق میل و خواسته‌تان خواهد بود.ذات نیک‌خواهی دارید و اعتقاد شما به نیروی ایمان قوی است؛ این ویژگی‌ها نه تنها باعث آرامش درونی می‌شوند بلکه فرشتگان را نیز به یاری شما فراخوانده و حمایت آن‌ها را جلب می‌کنند. شب‌ها را بدون خواب سپری نکنید، چراکه این زمان فرصتی طلایی برای عبادت و نزدیکی بیشتر به خالق است. همچنین بدانید که اطرافیانتان ممکن است بعضی از امور را دشوارتر کنند، ولی حلقه‌ی اقبال و شانس در نهایت به سوی شما خواهد آمد و برکت‌های زیادی برایتان به ارمغان خواهد آورد.

فال حافظ

منبع: پارسی دی