متن غزل شماره 199 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
واعظان کـاین جلوه در محراب و منبر میکنند
چون به خلوت میروند آن کارِ دیگر میکنند!
مشکلی دارم، زِ دانشمندِ مجلس بازپرس
توبهفرمایان، چرا خود توبه کمتر میکنند؟
گوییا باور نمیدارند روزِ داوری
کـاینهمه قَلب و دَغَل در کارِ داور میکنند
یارب، این نُودولَتان را با خَرِ خودْشان نشان
کـاینهمه ناز از غلامِ تُرک و اَسْتَر میکنند
ای گدای خانِقَه، بَرْجَه که در دیرِ مُغان
میدهند آبی که دلها را توانگر میکنند
حُسنِ بیپایان او، چندان که عاشق میکُشد
زمرهی دیگر به عشق از غیب سَر بَر میکنند
بر درِ مِیخانهی عشق، ای مَلَک، تسبیح گوی
کـاَندر آنجا، طینَتِ آدم مُخَمَّر میکنند
صبحدَم، از عرش میآمد خروشی، عقل گفت
قُدسیان، گویی که شعرِ حافظ از بَر میکنند
تفسیر فال
مشکلی که در زندگی با آن مواجه هستی، به جای آنکه سعی کنی آن را حل کنی، باعث میشود اوضاع برایت بدتر شود. این رفتار نه تنها به تو کمک نمیکند بلکه ممکن است عواقب منفی بیشتری نیز به همراه داشته باشد. با استفاده از دغل بازی و دروغ نمیتوانی به هیچ هدفی دست یابی؛ چرا که اینگونه اقدامات نه تنها اعتماد دیگران را از بین میبرد، بلکه خودت را نیز در تنگنا قرار میدهد.عقلت را به کار بینداز و لحظهای تأمل کن؛ عبادت و تفکر میتواند راهی باشد برای تقویت روحیهات و افزایش آگاهی. وقتی که کمی زمان بگذاری تا درون خود را بشناسی و بر روی حسنهای پنهان خود تمرکز کنی، متوجه خواهی شد که ذات تو بسیار خوب است و تواناییهای زیادی در وجود تو نهفتهاند. اما ظاهراً خود را بد نشان میدهی، شاید به علت نگرانیها یا فشارهای اجتماعی که بر دوش داری. با شناخت بهتر از خود و پرورش ویژگیهای مثبتت، میتوانی مسیری جدید برای زندگیات ترسیم کنی که سرشار از امید و موفقیت باشد.

منبع: پارسی دی
مجله شبونه