مجله شبونه
متن غزل شماره 280 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
چو برشکست صبا زلفِ عنبرافشانش
به هر شکسته که پیوست تازه شد جانش
کجاست همنفسی؟ تا به شرح عرضه دَهَم
که دل چه می‌کشد از روزگارِ هجرانش
زمانه از ورقِ گُل مثالِ رویِ تو بست
ولی ز شرمِ تو در غنچه کرد پنهانش
تو خفته‌ای و نشد عشق را کرانه پدید
تبارک الله از این رَه که نیست پایانش
جمالِ کعبه مگر عذرِ رهروان خواهد
که جانِ زنده دلان سوخت در بیابانش
بدین شکستهٔ بیتُ الحَزَن که می‌آرد؟
نشان یوسفِ دل از چَهِ زَنَخدانَش
بگیرم آن سرِ زلف و به دستِ خواجه دهم
که سوخت حافظِ بی‌دل ز مکر و دستانش
تفسیر فال
به دنبال دوستی می‌گردید که بتوانید به او درد دل‌های خود را بازگو کنید و افکار و احساسات درونی‌تان را با او در میان بگذارید. این کار نه تنها به شما کمک می‌کند تا احساسات خود را بهتر درک کنید، بلکه می‌تواند به شما آرامش خاطر و حمایت عاطفی لازم را نیز ارائه دهد. در دنیای امروز، با خجالت کشیدن و گوشه‌نشینی، آینده‌ای روشن و امیدوارکننده نخواهید داشت. برای دست‌یابی به یک زندگی شاداب‌تر و پرمعنا، باید از بهانه‌ها و عذرهای بیهوده عبور کنید تا بتوانید دل‌تان زنده و جوان باقی بماند. شما به نیت خود خواهید رسید زیرا نشانه‌هایی از آن همواره در اطراف شما وجود دارد که بر مسیر تحقق آرزوهای‌تان تأکید می‌کند. این نشانه‌ها تجلی امیدواری هستند که ممکن است در قالب فرصت‌ها یا ملاقات‌های جدید نمایان شوند.
منبع: پارسی دی
