متن غزل شماره 116 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
کسی که حُسن و خَطِ دوست در نظر دارد
محقق است که او حاصل بصر دارد
چو خامه در رهِ فرمانِ او، سرِ طاعت
نهادهایم مگر او به تیغ بردارد
کسی به وصلِ تو چون شمع یافت پروانه
که زیرِ تیغِ تو هر دم سری دگر دارد
به پایبوس تو دستِ کسی رسید که او
چو آستانه بدین در، همیشه سر دارد
ز زهدِ خشک ملولم، کجاست بادهٔ ناب؟
که بویِ باده مدامم دماغ تر دارد
ز باده هیچت اگر نیست، این نه بس که تو را
دمی ز وسوسهٔ عقل بیخبر دارد؟
کسی که از رهِ تقوا قدم برون ننهاد
به عزمِ میکده اکنون رهِ سفر دارد
دلِ شکسته حافظ به خاک خواهد برد
چو لاله، داغ هوایی، که بر جگر دارد
تفسیر فال
به هر کسی که ظاهر عالی و جذابی دارد، نباید به سادگی اعتماد کنید. زیبایی ظاهری و کلمات زیبا و با ادب او ممکن است شما را تحت تأثیر قرار دهد، اما باید در نظر داشت که این ویژگیها همیشه نشانهای از عمق شخصیت یا صداقت نیستند. در واقع، ممکن است پشت این چهرههای خوشایند، واقعیتهایی نهفته باشد که چندان دلپذیر نیستند. بنابراین، مهم است که به حرفها و نصیحت کسانی گوش دهید که واقعاً برای شما دل میسوزانند و دارای تجربه بیشتری نسبت به شما هستند. چنین افرادی معمولاً توانستهاند درسهای زندگی را از طریق تجربیات خود بیاموزند و میتوانند راهنماییهای ارزشمندی را ارائه دهند.علاوه بر این، اگر دلتان میخواهد به یک سفر بروید، این میتواند فرصت خوبی برای کسب تجربههای جدید باشد. سفر نه تنها شما را با فرهنگها و آدمهای مختلف آشنا میکند بلکه باعث گسترش افق دید شما نیز خواهد شد. پس پیشنهاد میکنم به این سفر فکر کنید؛ شاید بتوانید در آنجا نه تنها لحظات خوشی را سپری کنید بلکه با یادگیری چیزهای تازه، رشد شخصیتی بیشتری نیز داشته باشید.
منبع: پارسی دی