متن غزل شماره 395 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن
یعنی که رخ بپوش و جهانی خراب کن
بفشان عرق ز چهره و اطراف باغ را
چون شیشههای دیدهٔ ما پرگلاب کن
ایام گل چو عمر به رفتن شتاب کرد
ساقی به دور بادهٔ گلگون شتاب کن
بگشا به شیوه نرگس پرخواب مست را
وز رشک چشم نرگس رعنا به خواب کن
بوی بنفشه بشنو و زلف نگار گیر
بنگر به رنگ لاله و عزم شراب کن
زآنجا که رسم و عادت عاشقکشی توست
با دشمنان قدح کش و با ما عتاب کن
همچون حباب دیده به روی قدح گشای
وین خانه را قیاس اساس از حباب کن
حافظ وصال میطلبد از ره دعا
یا رب دعای خسته دلان مستجاب کن
تفسیر فال
همگان به سحر و جاذبه تو مجذوب میشوند و تو شخصیتی هستی که از حسن و زیبایی در تمامی ابعاد وجودت کمبودی نداری. چشمهایت به گونهای افسونکنندهاند که هر ناظر را به خود میکشانند، و شگفتانگیز است که بدون هیچ کلامی، قدرت بیان احساسات و ارتباط با دیگران را داری. پیمانی که با زندگی بستهای، سرشار از برکت و خوشبختی است؛ روزها بر خوشبختیات افزوده میشود و تجربههای جدیدی برایت رقم میزند. لطف و محبت افرادی که در اطرافت هستند همیشه شامل حال تو خواهد شد، گویی دنیای اطرافت به خاطر وجود پرنور تو روشنتر میشود. به آرزوهای قلبیت دست پیدا خواهی کرد و حس جوانی در وجودت روزبهروز بیشتر نمایان خواهد شد، گویی زمان برای تو متوقف شده است تا بتوانی از لحظات زندگی بیشترین بهره را ببری.

منبع: پارسی دی
مجله شبونه