متن غزل شماره 67 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
یا رب این شمع دل افروز ز کاشانهٔ کیست؟
جانِ ما سوخت، بپرسید که جانانهٔ کیست؟
حالیا خانهبراندازِ دل و دین من است
تا در آغوش که میخسبد و همخانهٔ کیست
بادهٔ لعل لبش کز لبِ من دور مباد
راحِ روح که و پیماندهِ پیمانهٔ کیست؟
دولتِ صحبتِ آن شمعِ سعادتپرتو
باز پرسید خدا را که به پروانهٔ کیست؟
میدهد هر کَسَش افسونی و معلوم نشد
که دلِ نازکِ او مایلِ افسانهٔ کیست
یا رب آن شاهوَشِ ماهرخِ زهرهجبین
دُرِّ یکتایِ که و گوهر یکدانهٔ کیست؟
گفتم آه از دلِ دیوانهٔ حافظ بی تو
زیرِ لب خنده زنان گفت که دیوانهٔ کیست؟
تفسیر فال
اگر در عشق شکست خوردهای، باید بدانید که تقصیر هیچکس نیست و افسوس خوردن بر وضعیت کنونی نه تنها بیفایده است، بلکه میتواند مانع از پیشرفت و حرکت به جلو شود. در واقع، احساس ناامیدی و یأس تنها بر بار سنگین ناکامیها میافزاید و اجازه نمیدهد که نور امید به زندگی شما بتابد. به یاد داشته باشید که هیچ کس نمیتواند گذشته را تغییر دهد، اما شما با همتی مضاعف میتوانید از جای خود برخیزید و برای جبران کارهای گذشته تلاش کنید. انشاءالله که با عزم راسخ و اراده قوی موفق خواهید شد.دنیا همچنان در حال چرخش است؛ بنابراین به این فکر نکنید که همه چیز پایان یافته است. هنوز زمان برای شروعی دوباره وجود دارد و فرصتهای زیادی برای بستن پیمانهای نوین و آغاز روابط جدید پیش روی شماست. هر روز، فرصتی تازه برای تجربه عشق واقعی فراهم میآورد؛ پس با دل باز وارد این عرصه شوید و امیدوار باشید که سرنوشت دوباره روی خوشش را به شما نشان خواهد داد.
منبع: پارسی دی