مجله شبونه
متن غزل شماره 191 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
آن کیست کز رویِ کرم، با ما وفاداری کند
بر جایِ بدکاری چو من، یک دَم نکوکاری کند
اول به بانگِ نای و نی، آرد به دل پیغامِ وی
وانگه به یک پیمانه مِی، با من وفاداری کند
دلبر که جان فرسود از او، کامِ دلم نَگْشود از او
نومید نتْوان بود از او، باشد که دلداری کند
گفتم گره نَگْشوده‌ام، زان طُرِّه تا من بوده‌ام
گفتا مَنَش فرموده‌ام، تا با تو طَرّاری کند
پشمینه‌پوشِ تندخو، از عشق نشنیده‌است بو
از مَستیَش رمزی بگو، تا تَرکِ هشیاری کند
چون من گدایِ بی‌نشان، مشکل بُوَد یاری چُنان
سلطان کجا عیشِ نهان، با رندِ بازاری کند؟
زان طُرِّهٔ پُرپیچ و خَم، سهل است اگر بینم ستم
از بند و زنجیرش چه غم، هر کس که عیّاری کند؟
شد لشکرِ غم بی عدد، از بخت می‌خواهم مدد
تا فخرِ دین عَبدُالصَّمَد، باشد که غمخواری کند
با چشمِ پُرنیرنگِ او، حافظ مکن آهنگِ او
کان طُرِّهٔ شبرنگِ او، بسیار طَرّاری کند
تفسیر فال
به هر کسی اعتماد نکن و راز دل خود را با او در میان نگذار، زیرا ممکن است تمام غم‌ها و نگرانی‌های دنیا به قلبت هجوم بیاورند و بار سنگینی بر دوشت بگذارند. دشمنان در حال نیرنگ زدن و فریب دادن هستند؛ بنابراین، احتیاط بسیار لازم است. در این دنیای پر از چالش‌ها، به دنبال فردی باش که وفاداری‌اش ثابت شده باشد، کسی که بتواند امید را به زندگی‌ات بازگرداند و گره‌های مشکلاتت را یکی پس از دیگری بگشاید. اهمیت وفاداری و حمایت در مواقع دشوار غیرقابل انکار است؛ چرا که وجود چنین شخصی نه تنها تو را از تنهایی رها می‌کند بلکه موجب آرامش خاطر تو نیز خواهد شد. برعکس، افرادی که در زمان نیاز تو را تنها می‌گذارند تنها باری اضافی بر دوش زندگی خواهند بود. پس با دقت انتخاب کن تا همواره در کنار خود افرادی درستکار و مورد اعتماد داشته باشی.
منبع: پارسی دی
