اگر رفیقِ شفیقی درست پیمان باش | غزل شماره 273 حافظ

متن غزل شماره 273 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.

اگر رفیقِ شفیقی درست پیمان باش
حریفِ خانه و گرمابه و گلستان باش

شِکَنجِ زلفِ پریشان به دستِ باد مده
مگو که خاطرِ عُشّاق، گو پریشان باش

گَرَت هواست که با خِضْر همنشین باشی
نهان ز چشمِ سِکَندَر چو آبِ حیوان باش

زبورِ عشق نوازی نه کارِ هر مرغیست
بیا و نوگُلِ این بلبلِ غزل خوان باش

طریقِ خدمت و آیینِ بندگی کردن
خدای را که رها کن به ما و سلطان باش

دگر به صیدِ حرم تیغ برمکش، زنهار
وز آن که با دلِ ما کرده‌ای پشیمان باش

تو شمعِ انجمنی یکزبان و یکدل شو
خیال و کوشش پروانه بین و خندان باش

کمالِ دلبری و حُسن در نظربازیست
به شیوهٔ نظر از نادرانِ دوران باش

خموش حافظ و از جورِ یار ناله مکن
تو را که گفت؟ که در رویِ خوب، حیران باش

تفسیر فال

از ستم و بلایی که بر سرت آورده‌اند شکایت می‌کنی و به فر انتقام هستی، ولی در این شرایط دشوار، بهتر است همگی را به خدایشان واگذار کنی. چرا که در نهایت، عدالت الهی برقرار خواهد شد. مهربانی را سرلوحه زندگی‌ات قرار بده تا دلت آرام گیرد و از غم‌ها و کینه‌ها رهایی یابی. به عهدی که بسته‌ای عمل کن، زیرا خداوند همیشه با توست و حمایت او می‌تواند تو را در مسیر درست هدایت کند. اگر می‌خواهی همیشه شاد باشی و از زندگی لذت ببری، دل و زبانت باید یکی باشد؛ یعنی آنچه که در دل داری باید با بیان تو همخوانی داشته باشد. بدین ترتیب نه تنها به صداقت خود وفادار می‌مانی بلکه آرامش بیشتری نیز تجربه خواهی کرد. عمرتان طولانی باد و روزهایت پر از خوشبختی باشد.

اگر رفیقِ شفیقی درست پیمان باش | غزل شماره 273 حافظ

فال حافظ

منبع: پارسی دی

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *