مجله شبونه
متن غزل شماره 90 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت
بنگر که از کجا به کجا می‌فرستمت
حیف است طایری چو تو در خاک‌دانِ غم
زین جا به آشیانِ وفا می‌فرستمت
در راهِ عشق مرحلهٔ قُرب و بُعد نیست
می‌بینمت عیان و دعا می‌فرستمت
هر صبح و شام قافله‌ای از دعای خیر
در صحبتِ شمال و صبا می‌فرستمت
تا لشکرِ غمت نکند مُلکِ دل خراب
جانِ عزیزِ خود به نوا می‌فرستمت
ای غایب از نظر که شدی هم‌نشین دل
می‌گویمت دعا و ثنا می‌فرستمت
در رویِ خود تَفَرُّجِ صُنع خدای کن
کآیینهٔ خدای‌نما می‌فرستمت
تا مطربان ز شوقِ مَنَت آگهی دهند
قول و غزل به ساز و نوا می‌فرستمت
ساقی بیا که هاتفِ غیبم به مژده گفت
با درد صبر کن که دوا می‌فرستمت
حافظ، سرودِ مجلس ما ذکرِ خیرِ توست
بشتاب هان که اسب و قبا می‌فرستمت
تفسیر فال
در انجام کارها و وظایف، تاخیر هیچ‌گاه جایز نیست و باید به این نکته توجه ویژه‌ای داشته باشی. لطف و حمایت عموم مردم شامل حال توست و این نعمت بزرگی است که باید از آن بهره‌برداری کنی. به تعهداتی که در قبال دیگران داده‌ای، حتماً عمل کن، زیرا این عمل نه تنها نشان‌دهنده شخصیت توست بلکه می‌تواند خود به عنوان یک فرجی در راستای رسیدن به حاجات و آرزوهایت نیز محسوب شود. رنج‌ها و سختی‌هایی که در مسیر تحقق اهداف خود متحمل می‌شوی، بی‌پاسخ نخواهند ماند و سرانجام ثمر خواهد داد. تو در وفای به عهد، نمونه‌ای از بهترین‌ها میان خاص و عام هستی. آیا نمی‌اندیشی که حیف نیست بر سر مسائل کوچک دل خود را آزرده کنی؟ زندگی کوتاه‌تر از آن است که با غم‌های بی‌اهمیت پر شود؛ بنابراین شایسته است که با نگاهی مثبت به جلو حرکت کنی و اجازه ندهی مشکلات جزئی بر روحیه‌ات تاثیر بگذارد.
منبع: پارسی دی
