متن غزل شماره 422 از دیوان غزلیات حافظ را در ادامه میتوانید بخوانید و در انتها تفسیر این غزل برای فال آمده است.
ای که با سلسلهٔ زلف دراز آمدهای
فرصتت باد که دیوانهنواز آمدهای
ساعتی ناز مفرما و بگردان عادت
چون به پرسیدن ارباب نیاز آمدهای
پیش بالای تو میرم چه به صلح و چه به جنگ
چون به هر حال برازندهٔ ناز آمدهای
آب و آتش به هم آمیختهای از لب لعل
چشم بد دور که بس شَعبدهباز آمدهای
آفرین بر دل نرم تو که از بهر ثواب
کشتهٔ غمزهٔ خود را به نماز آمدهای
زهد من با تو چه سنجد که به یغمای دلم
مست و آشفته به خلوتگه راز آمدهای
گفت حافظ دگرت خرقه شراب آلودهست
مگر از مذهب این طایفه باز آمدهای
تفسیر فال
آفرین بر شما که هر کاری را، حتی نیت کردن در دل را، با هدفی والاتر و به خاطر جلب ثواب الهی انجام میدهید. این نکته که هیچ لذتی را بالاتر از خواندن نماز نمیدانید، نشاندهندهی عمیقترین اعتقادات و باورهای معنوی شماست. صبر و شکیبایی شما در مواجهه با چالشها و مشکلات زندگی ستودنی است و تواناییتان در کنار آمدن با افراد مختلف، نشانهای از روحیهی سازگاری و تعامل مثبت شماست. همچنین، قابل تحسین است که نیازها و درخواستهای خود را جز به خداوند متعال ابراز نکردهاید؛ این امر نشاندهندهی اعتماد عمیق شما به پروردگار است. در نهایت، توصیه میشود رازهای خود را به کسی نگویید؛ چراکه ممکن است هدف نزدیک و مرادتان در مسیر تحقق قرار داشته باشد و هرگونه افشای آن ممکن است بر روند رسیدن به آن تأثیر منفی بگذارد.

منبع: پارسی دی
مجله شبونه